Gökte bulut yan yan gider Yaralarından kan gider Töresi batası dünya Kahpe kalır şahan gider Ortadoğunun dumanı Jandarma bilmez amanı Ertuğrul'a düğün ettik Ot biçim, orak zamanı Ortadoğunun yolları Gide gide kavuşuyor Ertuğrulu vuran faşist Albaylarla konuşuyor Osman seni Osman seni Yoz yetirmiş ustan seni…

o nisandenizin yanında binlerce insanindik yarın bahçesinebize aralanmış kapıdancennettigördük o ne şenlikti o, dağlar yürüdüdağlara yürüdük şiirle türküylebir oldukterzinin hasıydı bizi teyelleyentirşe denizlerden kurşun dağlarageçmiş gecelerden gelecek güne öyle özgür, öyle özgürlüğe sevdalıistese dağları eritirdi soluğuylakıyamet dudağının iki ucundaydımapusta öldü

Büyü de baban sanaBüyü deAcılar alacakBüyü de baban sanaBüyü deYokluklar alacakBüyü de baban sanaBüyü deBitmez işsizlikler açlıklar alacakBüyü deBüyü de baban sanaBaskılar işkenceler alacakKelepçeler gözaltılarZindanlar alacakBüyü deBüyüyüp onyedine geldiğindeBüyü de baban sana idamlar alacak …

Uzağı ne zaman düşünsem aydınlıkBurda geceler kaldı sen gittinGeceyle uyku suyla yosunBenimle olduğun bilmez misin Uzak ve beyaz şehirlerdenBir ince yağmurla gelirsinGece bekçisini sokağındanGaribi yatağından çeker alırsın Bir hikaye bilir söylerimDost yıldızlara karşı ve sabaha doğruBu hikayenin bir ucu sendedirKurtarmak isterim kurtarmak isterimBütün uçurtmaların ipi…

PARK 2 Her gölgede yaşlı bir kadınönünde yürüyen adımları sayarsayıları ezberine almayakucağına düşen sarı yaprağıokşarken dağılır aklındakiler bekler gözlerini yakalamak içinkim kim kim kimkonuşun benimle konuşun benimle çocuklar bir de köpekler Hayâl, Nisan-Mayıs 2007

Dünyayı tanıdı, meğer yolun üstündeymişyılanı köpeği kuzuları gördüyılan derisinden çıkıyordu(gömleği eğnine dardı, neden çıkarmadı)çok geç.köpek yarasını kendi sağaltıyordukendi kendisini ödeyenler vardı(öder başkaları kimilerini)kuzu muydu? sıcak eller okşayarak susturuyorkorku bırakmıyor yalnız yürüsünonunlaydı, herkes korkusunu besliyordusonra kokulardı, her şeyin her yerinonda kalıyorduçocukluğun, güz penceresinden çamların kokusukış odalarının…

Çağın en karmaşık yerinde durdukbiri bizi yazsın, kendimiz değilsekim yazacaksustukça köreldikaba günü yonttuğumuz ince bıçak nerde onlar, her kımıldayıştaçakan tansık, ışıldatan büyübir gün daha görülmedibir gün daha geçti otları soldurarak öğrendik de körmüş, sanki yokmuşne yol ne bir geçip gidenne kaydını tutan geçip gidenindediler kionları…

“Körleşme” diyor telefondaki sesbakmadan yürüyüp gidiyoruzırmak yanımızdan akıyor,dağıttığımız, boşa gittiğini sandığımızsözcükleri bir bir derleyerekbirgün yeni bir yatakaçmak için kendineumutlanıyoruzbüyücü değiliz,bir soluktadeğiştiremiyoruzakarken akarken yanımızdanırmak değiştirir umuyoruz“Körleşme” diyor telefongözlerimiz:ortaya anılar atıyoruzinsanlar mı kuzular mıseçilemiyoruz.ırmak yanımızdan akıyoryatağını zorlayarak, yıkarak bazanbakmadan geçip gittiğimizo sislerin pusların içindeki: ahgeri dönüşlerle yürüyor…

İster ki herkes ölsünNeler besleyip büyütmüşGömmüştür neleri gizli gizliBelleği sıraİster ki herkes ölsün Şarap olacakken sirkeye dönmüşÜzüm suyu şaşkınlığındaGidişi kelebek gelişi beygirKişnemesi çöplük sanrılarıyla Yollarda ipekler halılar, çağırır evineEli dili soylu kırmanç güzelliğindeTarih düşersiniz artık İsa doğmuşturDostluktan önce dostluktan sonraArınmıştır kirlerinden insan ve dünyaBelli belirsiz…

Giyindim. Yittiğim bilmezler. Görünmemdibe indim, yeşil düşler yosunlardüşkırıcılar da ardımdayüzey ince, dokunsalar kırılırtoplayamam kalsın orda Dönmem bana kalsa, kendim amforakimlerin serüvenine girdiğimiunutsam isterim yukarda dışardaböyle sessiz deniz ikimizdüşkırıcılar da ardımdabelki daha sonra bir başka seferedönerim sessizgörmezler göstermembatık kalırız (Kitap-lık 42, Temmuz – Ağustos 2000)

Solmamıştık daha çağla zamanlardı siz ikiniz getirdiniz kücük kızlar birinizin iri mavi komik bakışları öteki sessiz edilgen mavi, taklidini yapardı dünyanın dönülmez yerlerden Ulvi Uraz esintisi abla kabuğum içine sığdıramadığım neşe müzik odasında kaçak dakikalar pencerede diz boyu çayırla arka bahçe o günlerden bu günlere…

Şimdi akşamları kurtsabahları köpek oluyor rüzgârsaçağa otlara dala vuruyorusul usul sallanıyor kuşevi kim kime seslendi?değil, ben öyle sanıyorumdüş üreten yalnızlık içindebir mekândan bir mekânabir zamandan bir zamanakendi ormanımızda yer kaygan, çam pürleriyleuzaklardausul bir ırmak akıyorAlbinoni elimden tutuyor?Sarı yaseminler? diyor,? erik çiçekleribunca kalabalık sana yetmedi mi?ne…

Ağudan halk'olmuş bunların hepsiAlınlarında yatay üç çift elifDudakları kanadını koyvermiş kırlangıç gibiHangi dar'da kalmışlar açılmamışYabancım değiller, ansıyorumOhri'de bir eski manastırdaMiroslav ustayı dinlerken görüyordumDuvardaydılarİsa kanlı çarmıhıyla ortalarındaBir de devrimlerin, savaşlarınSuçlayan fotoğraflarındaKorkan, kendi korkusundan korkanKorkudan isyana geçecek insanın hali Ağudan halk'olmuş bunların hepsiGül insana nece nece yakışırkenVe…

Beni dünyadan ötelere götürdünKollarımı bağladın dur dedinTuz kokan geceler dur dediDurdum bekliyorum, gelme Ay aydınlık gece karaGözlerimin ardında karanlık ölesiyeCanlı ve cansız ne varsa sımsıkıBu saat daha yakın daha el eleŞimdi yalnızlığımdan utanıyorumDurdum bekliyorum, gelme Bunu ta başından biliyordunBir gün buralarda sonuncu kalışım olacaktıEllerinin bir…

Adam senin böyle ilk gündüzdenSulayıp biçtiğin çayır çimenÜç güne kalmaz tazelenirAdam senin böyle kuşluk vaktiÜrküttüğün serçeler -iş olsun-Akşama kalmaz unutur Benim bir nokta kırılmışlığımGözlerimin ardında büyür durur Aklım ıslıklarla türkülerleRüzgar saatleri evde tutamamEssin esmesin yollardadırRüzgar saatleri evde tutamamSerseriler gibi anılarımıSokaklar doldurur Tepeden tırnağa bir usanmışlıkAnı…

giden gitti (yiten zaman)açtığın kapıdan girdim, adımı söyledimişte orda kaldım herkes nerde? (gibi yanlarında durdum)yiten zaman (onlar öyle sandı)hiç ayrılmadım ki (aklım)ben orda kaldım senden bana hiç durmadan akan neyseolsan olmasanyansıladım (yüreğim, ben)sen yoksan da iki oldukgidenlerle gittim (gibi)dünya (zaman)ben orda kaldım

Elyazını yaktım, dürüsttü ve aşınmamışSevgi sözcüklerini yaktım, hoyrattır onlarSıcaklığı saklı akarsuyu anlamazlarSorular, kurutur incitir sorarlarElyazını yaktım Adresini yaktımYakmak gibiydi biraz da dünyayı herşeyiBastığımız düşümüzde gördüğümüzÖzlediğimiz yaklaştığımızHayatım özlemdi ansımaydı düştüYaktım adresini şimdi özlem oldu hayatım Resimleri yaktım birini saklasam dedimEn çok onu yaktım onu yaktımKış göğünü…

Bana yaşadığı kentin kumunu gönderenBir sevgilim vardıBense merak ederdim hep oranın rüzgarınıUslu mu deli mi sürekli miApansız mı çıkar gökte savururYerden aldığını Paylaştığımız kentler oldu sonraRüzgar usta ben acemiEsti geçti bir hışımla geçtiKum doldurdu gözlerimi

Git oldu can, sürgün geldi dayandıSürgün yine geldi dayandıKitapları topladım, çocukları giydirdimHadi de doğrulalım Dranazın karınaBiz nereye düşeriz, halk fakir fıkara Her bahar, her yaz gurbetteSılaya dönmesi olur velakinNe sılamız belli, ne gurbetimizÇiğdemi Ardahan yaylalarındaNergisi SinoptaVanda koparmışsak sarı gülüPortakal kokusu Kumlucadan gelirKarıştırdık sıla nere, gurbet…

Dayanıksız şeyler durgun alışlardaEzilir ipek, küflenir tevrat, çalınır inciDoğu çarşısının yoksul yahudisiBir dost esintiyi yineler- Hüzün – Geçtikçe incelir, geçtikçe silinirMutluluk daplarıBir kalır yerleri ve gökleri bir kalırİnce elemeye, sık dokumayaEy mutsuz tanrı, senin gözlerin O tek eski gövdesiyle göl kıyılarındaYetkin bir gevşekliği sürdürsün bıkmadanO…