gözlerin gözlerime değincefelâketim olurdu ağlardımbeni sevmiyordun bilirdimbir sevdiğin vardı duyardımçöp gibi bir oğlan ipincehayırsızın biriydi fikrimcene vakit karşımda görsemöldüreceğimden korkardımfelâketim olurdu ağlardım ne vakit maçka'dan geçsemlimanda hep gemiler olurduağaçlar kuş gibi gülerdibir rüzgâr aklımı alırdısessizce bir cıgara yakardınparmaklarımın ucunu yakardınkirpiklerini eğerdin bakardınüşürdüm içim ürperirdifelâketim olurdu…

elinin arkasında güneş duruyorduaylardan kasımdı üşüyordukağacın biri bulvarda ölüyorduşehrin camları kaygısız gülüyorduher köşe başında öpüşüyorduk**********************sisler bulvarı'na akşam çökmüştüomuzlarımıza çoktan çökmüştükesik birer kol gibi yalnızdıkdağlarda ateşler yanmıyordudeniz fenerleri sönmüştübirbirimizin gözlerini arıyorduk*************************sisler bulvarı'nda seni kaybettimsokak lambaları öksürüyorduyukarıda bulutlar yürüyorduterkedilmiş bir çocuk gibiydimdokunsanız ağlayacaktımyenikapı'da bir tren vardı**********************sisler bulvarı'nda…

önemli gizli boyutlarıyla yeryüzündeki yaşantımızne kadar azdır yaşadığımızdan yaşadığımızı sandığımızsöylediklerimizle değil söylemediklerimizle varızo gün ki ölümün perdesine yapayalnız yansırızne kadar azdır yaşadığımızdan yaşadığımızı sandığımız bir incesaz ki süreklidir yaprak döken korulardaçılgınlıkları oluşturur en çapraşık duygulardabüyük çıkmaz akla gelip de sorulmayan sorulardabazı insan içten içe düşünür…

ne olur kim olduğunu bilsem pia'nınellerini bir tutsam ölsemböyle uzak uzak seslenmeseben bir şehre geldiğim vakito başka bir şehre gitmeseotelleri bomboş bulmasamiçlenip buzlu bir kadeh gibibuğulanıp buğulanıp durmasamne olur sabaha karşı rıhtımdaçocuklar pia'yı görselerbana haber salsalar bilsemiçimi büsbütün yıldız basarbir hançer gibi çıkıp giderdim ben…

alsancak garı'na devrildilergece garın saati belâ çiçeğihiçbir şeyin farkında değildilerkalleş bir titreme aldı erkeğielleri yırtılmıştı kelepçeliydilerçantasını karısı taşıyordu hiç kimse tanımıyordu kimdilergece garın saati belâ çiçeğiüçüncü mevki bir vagona bindileranlaşıldı erkeğin gideceğibir şeyden vazgeçmiş gibiydilerbir türlü karısına bakamıyordu ayaküstü birer bafra içtilergece garın saati belâ…

sayende sayebân olduk istanbul şehrisayende sebil olduk aç kaldık sefil oldukyıldızlar dem çekti güvercinler gibi başucumuzdave yaktı perişan eyledi sine-i sâd-pâremizisaplanıp hançer misâli bir hilâlsokaklar serseri biz serseriyüksekkaldırım dabir cezayir şarkısını dile getirdi plâklarcadde-i kebir: bütün ışıklarını yakmış bir gemidirsinemalar neredeyse boşalacaklar vay anam vaysen…

kaman cıvarına bahar gelinceyıkılır ovadan apdal çadırlarıyücesinde pâre pâre duman tutmuşdüdüldağ'ın yaylâsında mekân kurulurhoş gelmişsin evvel baharnisan ayı içinde donanır dağlardonanır yeşilinden alındanistasyon deresi kabarmıştırhacıdağ'ın selindendağlar sıra sıradır eylim eylimdağlar uzanır bir uçtan bir ucadağlar bir birinden yüceyamaçlarında kireç yakılırbir ömür boyunca kahrı çekilirkimse anlamamış…

kapının ziliyle sıçradımgecenin saat üçüaçtım baktımkimseler yok zili duyduğum kesinbirisi çalmış olmalıgelen yoksa ben miyimkırk yıl daha gençpolisten bırakmışlar

şamdanları donanınca eski zaman sevdalarınınbaşlar ay doğarken saltanatı sultan-ı yegâhınnemli yumuşaklığı tende denizden gelen âhıngizemli kanatları ruhta ölüm karanlığınınbaşlar ay doğarken saltanatı sultan-ı yegâhın yansıyan yaslı gülüşmelerdir karasevdalı sudabülbüller kırılır umutsuzluktan yalnızlık korusundaeylem dağılmış gönül tenha çalgılar kış uykusundaölümün tartışılmazlığı nihayet anlaşılsa dabaşlar ay doğarken…

dikenin kalbime battığı bir sonbahar günüdür sen elini bulutların içinde gezdirirsin bulutlar senin gözlerinin üstünde yürürler içini kurtlar kemirir bence malumdur buğulanmış camların arkasında masmavi yüzün senin ateşler içinde olduğun bence malumdur ellerin muhakkak çocuk elleridir hep kimsenin bilmediği türküler düşünürsün onlar neden daima okul…

beni de kırdılar içimde kırdılar karanlık camlardan sular akıyordu şimşekli bir boşlukta saat vurdu beni de kırdılar belki yalnızdılar belki onların da çocukluğu yoktu bütün şarkılara kapalıydılar bir genç kız değmemişti saçlarına beni de kırdılar ben artık küsüm yağmurları yağmıyor ağaçlarıma sularından içmiyorum susadım ama…

seni ben kallavi sokağı'nda gördüm sen beni görmedin görmedin kapıları çaldım adını sordum söylemediler öğrenemedim seni ben kallavi sokağı'nda gördüm bir daha görmedim bilmedim belma sebil adını yakıştırdım aklıma geldikçe her sefer gözlerinin mavisini bitirdim saçlarının siyahına başladım kallavi sokağı'nda güvercinler benim karanlık istanbul'um bir…

yağmurun yerden göğe yağdığı bu gece yasak bölgedeyim büyük çingenelerin çaldığı kaçak silahların içindeyim sevişmek kapısının kapandığı bir nabız yoklar ki daima hızlı bir nabız yoklar elim öpüştüklerim hırsızlama çirkin bir ağızda dişlerim bir bıçak değer dudağıma gök yarıldıkça şimşeklerden soğuk aynalarda kilitliyim tırnaklarımdaki elektrikten…

ıslığında usturalar bileniyor bıyıkları marşandiz katarı zulasında eroini esrarı tutuklandıkça yenileniyor kafası kızdı mı taksim'de akşam bütün lahmancunlar ondan sorulur oğlanın birine takıldı / tamam çengelköy'lü sevtap diye meşhur göğüsleri hakikat birer kumru eskiden de süslenir boyanırmış ayak ayak üstüne atıp oturdu mu insanda can…

Sabit dudak ruju epeyce telefonKirpikleri devirip göğüs geçirmelerBurnu rendelenmiş memeleri silikonAğızlıkla çakmağın alevini içmelerYarı ömrü meyhane yarısı berberAşk faslını unuttukHey Allah pardonYuvası aşk yuvası görkemli salonKapısı vızır vızır spor mercedes'lerzar saydamı bluz bluejean pantolonKadın erkek farketmez asıl olan çeklerLafı hiç uzatmaz sevişmeye geçerAz buz kazanmıyorGecesi…

bana bir şimşek çak ortalık fena karanlık yüreğim örtülüyor ağır bir dalgınlığa genişliyorum durmadan değişen o mevsimde dağlarda kalın omuz omuza bulutlar çok fena kalabalık ellerim çıplak bana bir şimşek çak kötü bir tuzaktayım bilmem ne yapsak aklımda fikrimde onlar yaşlı ve genç erkek ve…

beni koyup koyup gitme ne olursun durduğun yerde dur kendini martılarla bir tutma senin kanatların yok düşersin yorulursun beni koyup koyup gitme ne olursun bir deniz kıyısında otur gemiler sensiz gitsin bırak herkes gibi yaşasana sen işine gücüne baksana evlenirsin çocuğun olur sonun kötüye varacak…

hacet yok hatırlatmasına seni hatıraların bir dakika bile çıkmıyorsun aklımdan koşar gibi yürüyüşün karanlıkta bir ışık gibi aydınlık gülüşün hacet yok hatırlatmasına seni hatıraların uzak uzak yıldızlarla çevrilmiş kainatın karanlık boşluklarında akıp giderken zaman adımla nasıl berabersem öylece beraberiz seninle her saat seninle her dakika…

15 Haziran 1925 tarihinde Menemen (İzmir)' de doğdu. İzmir'de Karşıyaka Cumhuriyet İlkokulu' ve Karşıyaka Ortaokulu'nu bitirdi. İzmir Atatürk Lisesi'nde öğrenci iken, Türk Ceza Kanunu'nun 141. maddesine aykırı davranma savıyla tutuklandı, okulundan uzaklaştırıldı. Danıştay kararı ile yeniden öğrenim hakkı kazanarak İstanbul Işık Lisesi'ni bitirdi. İstanbul Üniversitesi…

elimden tut yoksa düşeceğimyoksa bir bir yıldızlar düşecekeğer şairsem beni tanırsanyağmurdan korktuğumu bilirsengözlerim aklına gelirseelimden tut yoksa düşeceğimyağmur götürecek yoksa beni geceleri bir çarpıntı duyarsantelâş telâş yağmurdan kaçıyorumsarayburnu'ndan geçiyorumakşamsa eylülse ıslanmışsambeni görsen belki anlayamazsıniçlenir gizli gizli ağlarsıneğer ben yalnızsam yanılmışsamelimden tut yoksa düşeceğimyağmur götürecek yoksa…