Bilmediği vadilerde yuvarlanıyor,
Cassıs Irmağı. Nice
Kargalar onunla çığrışıp duruyor,
Meleksi sesleriyle:
Rüzgârlar üstüne abanıyor
Çamların devinimiyle.

Yuvarlanıyor her şey, gizemli, hırçın
Eski çağ kırlarından;
Yüreğinden bahçelerin, burçların
Akıyorlar kıyılara, duyulan
Ölü tutkusudur gezgin şövalyelerin
Ey yel, cana can katan!

Bu geçide sevgiyle bakan yolcu
Daha nice yollar aşar.
Sizler, Tanrının gönderdiği korucu
Sevgili, tatlı kargalar!
Kovun bu kurnaz köylüyü, kuru
Bir dal kırdı, yine kırar.

Mayıs 1872

(Çev.:Erdoğan Alkan)