Attilâ İlhan

başımı döndürürdü sisler içinde
hiç görmediğim bir bulvar
pia'yı seçerdim az ötede
kirli yüzlü melekler'e ağlardı içim
uzak bir umut yakın bir felaket
gibi çökerdi yanı başıma memleket

yine de alsancak gar'ından
'makasçı rıza'ya doğru kalkardı trenler
şiirin kampanası çalardı durmadan bereket
'üçüncü şahsın' rolü bana düşerdi
yine de 'yeşil fedarlı çocuğa' verilirdi cinayet.

Yasakmeyve, Kasım-Aralık 2005