mümkün değildi on emre uymak
hiç suç işlememek
dostluğa ve güvene yer yoktu kalbinde
umarsızdım, çoktan yıkmıştı unutulmuşluk

çoğaldım, artık bir yağmur sonrasıyım
öğrendim öfkeleri beslemenin işe yaradığını utançla kanşık yüzünle
yerdiğin hiçbir sözü tutamayacağını

beni çağırırken sesinin karaya çalışı gülümseyişin sadece gözbebeklerinle
yorgun bir aşktan sende kalanlar…
her şeyde seni bıraktım

ve gördüm dilinde Çıplaklığımı
sığındım koynuna okunaklı bir alınyazısıyla mazeretin oldum
ömrün bana sarılınca

yasakmeyve, Eylül-Ekim 2004