Bil Ki… * Reyhan Elbirliler

Sabahın kör saati hava eksilerde tavan yapmış,
Bir köpek görürsen kuyruğu apış arasında başı önünde
Tin tin amaçsız gibi ama hızlı adımlarla geçiyorsa kapından

Bil ki,
O açtır, susuzdur, sevgisizdir ve belki de hastadır içinden,
Yaralıdır bir görünmeyen yerinden.

Bir kedicik görürsen tüylerine kar yemiş,
Ipıslak üşümüş tortop olmuş kaldırım kenarında,
Usulca başını kaldırıp sana bakmışsa mavi yeşil gözleriyle,

Bil ki,
Onu hiç seven başını okşayan olmamış,
İsim koyup pisicim gel diye seslenen
Ve açtır yorgundur, çokkk üşümüştür.
Güzel kırmızı ağızcığını açıp da seslenecek mecali bitmiştir çoktan.

Bir küçük boz serçecik görürsen camına dayanmış,
Tüylerini kabartıp yerinde zıplıyorsa
Çok üşümüştür kursağında bir ekmek kırıntısı bile kalmamıştır.

Bütün bunları görüyorsan eğer.
Ve ben insanım diyorsan böbürlenerek.
Üşenme çık sıcak evinden
Nasılsa üzerinde kalın palton, başınca sıcak yün beren
Ayaklarında botların kar su geçirmeyen.
İstersen üşümesin ellerinde eldivenin olsun.

Çağır o köpeği yanına gözlerine bak uzunca
Akşamdan kalan kızarmış pilicin beğenmediğin, sonra yerim diye sakladığın
kanatlarını ver ona.
Kirli olsa da tüyleri başını okşa bir kere.

Kediciğe bu mevsimde böyle taze lezzetli olur muymuş diye
Keyifle tükettiğin balığın son kalan parçalarını koy bir tabak içinde.
Okşa sonra usulca bak nasıl da sevgiyle mırlayacaktır sana.

Camına dayanmış kalmış bir türlü küçük kanatçıklarını oynatıp uçamayan
O küçük serçeyi de doyur
Mutlaka evinde ekmek kırıntıları vardır çöpe atmayı düşündüğün
Kursağı şiştiğinde doyunca gör bak nasıl da neşeli cıvıltılarla
Uçacaktır özgürlüğüne.

Ve bil ki sen bunları yaparsan eğer,
Gerçekten insansın.
Gerçekten yarınlara yaşanır bir dünya bırakma adına kocaman adımlar atmışsın.
Üşenme, öteleme, vazgeçme hele hele hiçbir zaman bana ne deme.
Yarınlara güzel bir dünya bırakma adına.
Bu kış zorlu geçiyor, acı soğuklar kasıp kavuruyor ülkemizi. Şimdi daha bir kötü, daha bir bezdirici soğuklar yaşanmakta. Bu bağlamda gazetelerimiz haberler yazıyor, donduk üşüdük kabilinden başlıklar atarak. Bazı yorumlarda ?dışarıda yaşayan hayvanların da unutulmaması gerektiğini? vurgulanıyor. Çok seviniyor ne güzel bak onları da unutmayan duyarlı yürekler varmış diyorum kendi kendime.
Akşam bir daha baktım aynı habere, başka can severler de ona benzer yorumlar yapmıştır belki umuduyla. Ama baktım tam tersine şuna benzer bir yorum yazılmış:?Hayvanlardan önce insanları düşünün?. İçimdeki o hiç atamadığım koyu sıkıntı yine dağ gibi büyüdü, boğazımı sıktı.
?Hayvanlardan önce?, ?önce insan?, ?illa ki insan?, ?İnsan dururken?; Birçok kez yinelenen, olur olmaz her yerde karşıma çıkan bir söylem. Be kardeşim! İnsanların akılları fikirleri, kendilerini koruyacak birçok olanakları, yasaları, kurumları dernekleri var. Bizler hayvancıklar için ufacık hizmetler istiyoruz, ufacık katkılar, fedakarlıklar. Ama siz insan olarak onlara da göz dikmişseniz, sizlere sunulan olanaklardan yararlanma beceriniz yoksa o zaman buyurun saf değiştirin, sizi de hayvan sınıfına katalım da orada sizlere de el verelim. (Ece Bilgin )
Sevgili Ece?nin haklı isyanına yürekten katılıyoruz. Yaşam bir bütündür. Ne olursa olsun yaşamlar arasında kıyaslamaya girdiğinizde yaşamın endazesi şaşar.
3 Kg.lık pet şişeyi karnından kesip içine koyacağınız yem, ekmek parçaları ile güzel bir yemlik yapabilirsiniz. Balkona, pencereye yerleştireceğiniz bu yemlik pek çok canı kurtaracaktır.
Bu arada aracınızı çalıştırmadan önce motor kapağına birkaç kez vurmayı unutmayın.
Sevgi ve saygılarımızla,