Şimdi aşk kaçmış bir ilmektir gövdenin örgüsünde,Uykusuz bir gecenin çitlerine takılan.Sökülür durmadan uzayan ipliğiyle,Sarılır mekiğine sabahınÜrkek bir güvercin halinde.Ve sen eksildikçe o güvercin tamlanır,Kanatlanır böylece köpüren özlemiyle.Uçar gider geçmiş bir günün ardından,Bir tüy kalır geriye senin bittiğin yerde.

Koyup zarfın içine, üstünü acıyla pulladımSana bir sevinçlik menevişli kuş yolladım Son kuşlarımdı bunlar, dedim telef olmasınGeçti artık göğsümde kuş barınmaz anladım Esti rüzgâr bozuk bozuk, örselendi yüreğimEksik gedik nem varsa ezberden tamamladım Bende sönen şavkıması sürsün diye yaşamınBu kuşları senin için gözlerimde sakladım Kim…

Tenha bir eylül bahçesindeBir bardak konyak, kitap ve kahveOtururken dalmış kendi kendime,Güz rüzgârı geçiyor kitabımın içindenOt kokan nefesiyle. Hızla çevirerek sayfalarınıSavuruyor bütün harfleriGözlerimin önünde,Koparıp kimbilir hangi sözlerdenİrili ufaklı belki binlerce. Telâşla kapatıyorum kapağını kitabınBastırıp üstüne elimle.Bakıyorum herşey yerliyerinde;Tenha bir eylül bahçesindeBir bardak konyak, kitap ve…

Tutkuyla sarıp, hüzünle çözerekGünün aydınlık yumağını,Bir sabır tezgâhındaDolanır alışkın parmakları. Uzanır sessizce bozkır.Kımıltısız nakışları. Uyumsuz bir kuştur yalnızDuramayan yerinde.Sık ilmekler arasındaOynatan kanatlarını. Uzanır sessizce bozkır,Kımıltısız nakışları. Ve o kuşun söküğünüÖrerken bir çiçeğin sarısı,Uçuşurlar havadaKırpık yün parçaları. Uzanır sessizce bozkır,Kımıltısız nakışları.

Benim bu dünyada bir yerim olmadı,Kuytu gövdemi saymazsak eğer.Gövdem ki varla yok arası,Hem varlığa, hem yokluğa değer.Ama yüreğim hiç solmadı. Bir gül koklayayım izin verin de. Ben yaşama da, ölüme de inandım;Tamamlarlar sanırdım eksiklerimi.Çarşıları hep birlikte gezerdik;Biri dostumsa, sevgilimdi öteki.İkisinin adını yanyana andım. Bir soluk…

Günlerden öyle bir gündü;Üstüne tarih düştüğüm.Gözümün önüne geldi birdenBalkıyan güzel yüzün.Ve yüreğim yandı söndü,Ter bastı avuçlarımı.Bir işlek kovan uğultusuKapladı kulaklarımı.Uzandım usulca cigarama;Yavan ömrüme katık.Ben o gün öldüm gülüm,Bir daha ölmem artık.

Durmadan avuçlarım terliyor,İnildiyor ardımdanGirdiğim çıktığım kapılar.Trenim gecikmeli, yüreğim bungun,Bir bir uzaklaşıyor sevdiğim insanlar.Ne zaman bir dosta gitsem,Evde yoklar. Dolanıp duruyorum ortalıkta.Kedim hımbıl, yaprak döküyor çiçeğim,Rakım bir türlü beyazlaşmıyor.Anahtarım güç dönüyor kilidinde,Nemli aldığım sigaralar.Ne zaman bir dosta gitsemEvde yoklar. Kimi zaman çocuğum,Bir müzik kutusu başucumdaVe ayımın…

Bazan oturduğum yerdeKendikendime dalıp giderim,Bulanık geçmişimle.Genişleyen halkalar çizerim,Bir düşün uyanık imgesine. Gölünüze taş düşerim. Sizse hep konuşursunuzSığınıp kof sözlere,Kaçarak kendinizdenUğuldayan hüznünüzle.Telâşla geceyi bulursunuz. Gözünüze yaş düşerim.

Bir yerden uzaklaştıkça,Yaklaştıkça bir başka yere;Daha iyi anlaşılır bir gurbetçininNeden her zaman bir kedi vardır gözlerinde.Ve neden kendisinden büyüktür elleri,Bir güvercin gezinir gölgesinde. Yüzünün kavruk engebesinde,Bir çatlak durmadan ilerlerKırık çizgileriyle.Bir yerden uzaklaştıkça,Yaklaştıkça bir başka yere.

Bu benim garipliğim,Bak ağacın çatalında;Rüzgarlı kuş yuvası,Sallanır durur hala.Bu benim hasretliğim,Bak denizin dalgasındaGider gelir kıyıya,Oynaşır durur hala.Bu benim bezginliğim,Bak duvarın sıvasında;Pul pul olmuş dökülür,Dökülür durur hala.

Toprağın da vardır bir kişiliğiHer insanın nasıl bir iklimi varsa.Bir toprağı anlatmak değil mi kiBir insanı anlatmaktır biraz da.

Bir kabuk içindeBirbirinden ayrılmaz(:)Aşk ve acı yüreğimdeİkiz badem içidir.

Sevgilim aşk da çevreye uayr,Susuzluk kaktüsü dikenle kaplar. Bak bazı kadınlar kaçmaz çoraplarınUzun bacakları olmuşlar. Ve bazı giysiler içinde çalımlaMerdivenden iniyor adamlar. Çocukların gül dudağındaZift gibi yapışkan kara sakızlar. Öyle yalnızız ki bu panayırdaSevgimiz durmadan bir taşı ovar. Sevgilim aşk da uyar çevreyeVe kendine parlak…

Yağmur bir adım ötemizdeKabarmış ağulu mantar Sessizliktir ateşin yanındaki kütükSuyun ışık değmiş kabuğu Sen tane tanesin sevgilimDenizim ben batık aşklarla dolu

Çık benim şair tabiatım, çık orta yereFakir güzelinden söyleHasret ateşinden çalÇal, söyle benim derdimi sevdalı sesinle. Hep bilinen şarkılar gibi olsunHani, dil-i biçâredenSun da içsin yâr elindenHani bilinen şarkılardan olsun. Yeni sözler arama nafileDerdim yeni olsa anlarımGel, hazırından söyle bu akşamÜzme yetişir, üzme firakınla harabım….

Bir çift güvercin havalansa Yanık yanık koksa karanfil Değil bu anılacak şey değil Apansız geliyor aklıma Neredeyse gün doğacaktı Herkes gibi kalkacaktınız Belki daha uykunuz da vardı Geceniz geliyor aklıma Sevdiğim çiçek adları gibi Sevdiğim sokak adları gibi Bütün sevdiklerimin adları gibi Adınız geliyor aklıma…

İsterim tutsak bardağımın gizini,Parçalanmaz gölgesini evrenin,Yeni doğmuş hoyrat söğüdün erincini.Gömülmüş sözüm ben dirilmiş.

Giden gelen yok. Bir titreşimdir bu.Duragan fulyanın üstünde arıBir diyapozon gibi titremekte. KırlangıçTarihsizdir. Belleğim sarsılıp duruyor denizde.Martı bir uçta kanat, bir uçta ses.Ya sabah, ya öğle. Gemici ve bulut,Güneş ve yağmur kıl payı bir dengede.Dolu bir boşluğu doldurup boşaltmak işimiz.Ölülerle, gecelerle, sümbüllerle.

Anladık ölüme çare yokKazaya belaya çare yokSaç dökülmesineYüz buruşukluğuna çare yokAnladık çare yokİşsizliğe de mi yokAçlığa da mı yokAnlamadık gittiÇare yok.

Karacaoğlan' ın Bir şiiri Üzerine I Atımla yola çıkıyoruz seherde Sabah büyük bir kuş uyanıyor, Ağırlaşmış ay gibi susuyorum, Yaşı bilinmeyen yağmur önümde, Bin yıl ötedeki ufak çiçekler. Dün gece, dün gece gördüm düşümde Kömür gözlümden ayrı düşmüştüm Sevdamın avucunu bastırıyorum gcceye Yağıyor dağlara kar…