Zeki Karaaslan * Zühall.z11

?alevli ateşe at beni,uzat elini Leheb
işte öldüm:yüreğimde üşüyen vaha.?(..?)

sürüklenmişken yapraklarım, aşklarım y?etimken
şadırvan bir gök altında y?attım, taşları yastık yaptım.
sessizce tünedi gece, kırılmış kalbimin üstüne
seferi bir yolcu adresini sordu vefanın,yoktu.

sevgili, bilemediğin gibi aşkın ruh sağaltan yanını
ş?akaklarım zonkladı düşünmekten,yanıtsız koydum yolcuyu
sakin olamadım ustalarıma küfrettim, nedeni vardı.
son k?ertede öğretmediklerini öğrendiğimdi vefa,aklımı çizdilerdi.

sonraya kaldı bu yüzden,çöldeki kaktüsün s?ırına ermek
sakalını yolan Mecnun?a Leylay?ı sormak,sonraya kaldı.
şarabını yüzüme dökenin hakkı var şimdi,bir şey diyemem.
susarım suyun içinde,bir çığlık alır başını gider?

Zühal kadar uzak mıydı insanı acılardan öpmek?