karanlık sularımı çoktan terkettim
bağışlamayın beni

bir çocukla geçirdim
en son gecemi
yağmurun şarkısını öğretti bana
kayanın yalın ışıltısını

eprimiş yıldızlara tutundum
ilk kez not almadım hatalarımı
geceler aşkların kurtuluş günü

çağırmadım kimseyi
hem bayrağımda yoktu
örümcek ağlarına düş eklediğim
görülmesin diyedir bunca duvarlar

kimliğimi bir yolcuya bıraktım
sesimi ölülerin suskun ağızlarına

camgöbeği
hüzünlerim de oldu
haritasız acılarım da

göz notlarında kaldı
yüzümün son mevsimi

tuttum, sevdim. bağışlamayın beni