“Güzel şeyler düşünmeme rağmen
Durmadan ağlamak geliyor içimden.”
Oktay Rifat

Taşların üstünde iri gözleriyle sıcak
boynunu uzatarak
bize bakar. Bitişik bahçede
nar, çalgısını sürdürür,
yaz günlerinin sonuna
ayarlı çalgısını.

Görünüşte aklı başında herkes,
uyumuşuz da
narın çalgısını dinleriz, yine
içerden.

Gevşek musluktan su damlar,
altındaki kaba
basbayağı kaba
incelen kaba.
Sanki uyumuşuz da
suyun sesini dinleriz, yine
içerden. Benzer şekilde.

Ay görülmüştür geçen gece,
sonsuz mumları kıpır kıpır
yanıpdurmuştur
denizin.

Düşünceye çalan bir kırıklık
içimizde. İçindeyiz biz onun,
sabah çiçekleri de oyalanırken
gür bir şekilde, çepeçevre
duvarların üstünde. Yine. Benzer şekilde.

Ünlem, Ocak-Şubat 2004