işte akşam tenimi geren kıyısı
yüzümle çağdaş makinesini sürerdi
petrolün kanımda biriktiren
çiçeği dolardı ekmeğime
kuş olur boyardım ormanı

çünkü azalırdı sömürgesi
çünkü o hiç orman olmamıştır
rüçhanın anlattığı bu

işte geldim yangın yüzü
odalardan sürgün döllere
bırakıp aşkı makinelere
şimdi pençemi süngüleyen
etimde o kalın çark sesi

diyorum ki gerçekse eğer
dönmeliyiz artık
isyan etmeliyiz
bakın nasıl mermiliyorum alnımı
paslı mazotuna göğün

çünkü azalırdı sömürgesi
çünkü o hiç gök olmamıştır
rüçhanın anlattığı bu