Hem kendimle doluyum turkuvaz renkler açıp
Kunduz yer bahçesinde eğreti bir uçurum
Sevi, ne semirirse yüreklere yerler açıp
Söyledi sevgi kâhyası, ah, dağ yorgun
kan akıyor yarasından üzünçler eskir
Ne geldiyse bu yüzden bir yazın ertesinde
Soyundum ele geldim, cinnet kendine değil
Yaş kurumamaya tutunup der ki, üst üste.
Bitti dediğin yerde doğarak kaba saba bil
Kim kimi seviyorsa severek öldürüyor ve
Ah, al ile kara gizlemez balını güya
Gül çözülmekte ürkmüş tuhaf yaz günüyle

Ölü sone aşkı doğurandır öldük tebdil
'Bile Yazdı' Ol simurg gelse ebabil gelmezse de

Varlık, Haziran 2005