duydum Upanişad* hükmünü
unutarak öğrendim sen busun
üşüyen tanrının kışında
titreyerek ısınan panteist

uzağı utandıran bakışlı
bilge menzil eşeği
eylen eşik taşında

unutarak seviş sen busun
sevişerek hatırla sen busun
senmişsin de o bilgeyi
yanıltmışlar say seni

üzgün sokak sabrı
meydan cinneti
taşkın ırmak yırtığı

eklen kendi sonuna
doğduğun ilk eve dön
kusuruna kurşun dök sen busun

duydum Upanişad hükmünü
olmadığın yerde yastık
burada mı hiç içinden
dışarı çıkılan mekân ve sen
kimim diye yanıtla sen busun

buruşuk din
sıyrılmış renk
dilinmiş anlam

tez geçtiğin çarşıda
tezgâh kur dilsiz tellal
hükmüyle sebil olsun harflerin
sen busun

(*) Kutsal Hindu metinleri