Ömer Bedrettin Uşaklı * Deniz Hasreti

Gözümde bir damla su deniz olup taşıyor,
Çöllerde kalmış gibi yanıyor, yanıyorum.
Bütün gemicilerin ruhu bende yaşıyor,
Başımdaki gökleri bir deniz sanıyorum.
Nasıl yaşayacağım ey deniz senden uzak?
Yanıp sönüyor gibi gözlerimde fenerin…
Uyuyor mu her gece sallanarak,
Altından çivilerle çakılmış gemilerin.
Sevmiyorum suyunda yıkanmamış rüzgarı;
Dalgaların gözümde tütüyor mavi yeşil.
İçimi güldürmüyor sensiz ay ışıkları,
Ufkunda yükselmeyen güneşler güneş değil!.
Bir gün nehirler gibi çağlayarak derinden
Dağlardan ormanlardan sana akacak mıyım?
Ey deniz,Şöyle bir gün sana bakacak mıyım?
Elma bahçelerinden, fındık bahçelerinden…