Uslu gecede kıpırtısız göl
seni doğuran zaman mı yoksa
beyaz ıslak çiçeklerle dindirdi
dibindeki depremi

yansıyan ben olmadım hiç
sana bakarken
yansıyan kimdi

göklerin çılgın çobanı
serin ıslıklı rüzgar
bir kez olsun yağmadı
şu sürdüğün bulutlar

yangınımla ben ne çok bekledimdi

ağaca tutunan yosundum o zamanlar
güneşe yekindim de
ardıma gölgem bile düşmedi

yanardağ köpüğü, taşlaşan tansık
sen değilsen kim
bir söz mü görünmez kılıyor
diriliğimi

adım gibi…