AB Yolunda Canım Türkiyem

Kapısını tırmalayıp durduğumuz Avrupa Birliği, anamızdan emdiklerimizin yanı sıra, para bastırarak alıp içtiğimiz sütleri bile burnumuzdan getiriyor. Gece rüyalarında gördüklerini, sabah bizden istiyorlar. Yok "kokoreç yemeyeceksiniz", yok "a ile b harflerini her koşulda mutlaka büyük yazacaksınız", yok "simitlere eşit miktarda susam koyacaksınız", yok "farklı bölgelerde üretilen karpuzların aynı kırmızılıkta olmasını sağlayacaksınız", yok "ekmeği en az on sekiz kez çiğneyeceksiniz"… Bu liste, kilomektrelerce uzayıp gidiyor. Oysa kapıyı, her seferinde "küt" diye yüzümüze çarpmak yerine, açıp "buyur" etseler, sayemizde çok daha hareketli ve rengarenk bir yaşam sürecekler.