çamuru samanla kardılar
kalıplara döküp kestiler
alt üst pişirdiler kerpici
güneşte
analı kuzulu ördüler

sarduri buyruğu
duvarlar kurdular
buğdayla ambarlar
doldurdular
şarapla sarnıçlar

bağırlar kurumadı
üçbin yıl binlerce yıl
herşeyi haldi bildi
rahipler bildiler hep

bir başı saray bir başı kışla
orta yeri tapınak tepenin
ne krallar geçti ne tanrılar
tepeden tepelerden baktılar

savrulan harmanın
güneşe
varan
tanesi

bir çocuk sapsarı
kanter alınlardan
geçti serin
çıplak ayakları
çakır dikenleri
sarılar morlarla
düşmüş yola
akar
nereye çocuk nereye

sabanın toprağa
girişinden bu yana
koyaklar kıvrılıp
nereye çocuk nereye

küçülmüş azalmış
bir göz kırpışı
çakallar tepesi
çarıklar acısı
koskoca ovalar
bilmezlik kölesi

neyi bildin
nasıl süzdün
pasını suların
bir yudumun
bir soluğun
olabilsem
çocuk
nereye