NE KADAR ÇOK ÖZLEDİK EDİP CANSEVER'İ * Özkan Mert

Yeşil bir elma, gökdelenler, evler
ve hatta ayakları kırık bir sandalye
kendi ağırlığı içinde sonsuz bir yolculukta
Bu yoculuk olmasa, zaman da olmayacak

Bir park bulutların içinden geçip gidiyor.
içinde bir kaç aile,
bir düzine kuş.

Odanın ortasında bir masa.
Masa da masaymış ha!
Edip Cansever'in şiirinden kaçırılmış.
Bana kalırsa
masa, masa değil
annesi tarafından cezalandırılmış
bir çocuk -hiç süt içmemiştir mutlak-
Cezası bitse
ne masa kalacak ortada
ne çocuk

Koskoca oda
ben diyeyim bir düzine
siz deyin üç
kuş olup uçup gidecek…
…ve ne çok özledik
Edip Cansever'i
feci bir şekilde anlaşılacak.

Akademi Gökyüzü, Eylül 2007