Dal gibi kırılan bir sesti kurak
Tahta merdivenden yuvarlandı ceviz
Bu sert anı kalın bir denkte kalsın
Yağmurdu anımsarım, seldi de, yine çorak.
Öpüşürken yalnızlık ne acı ne uzak
Dudak ve sessizlik, sessizlik ve kulak.
Nasıl söz bu çelik, içinde su tutsak
Mühürmüş bulduğum meğermiş tuzak
Uçurtmam uzaklaşır düğümleri açtıkça
Her ölüm geldiğinde pekişiyor bir uyak.

Mehmet Zaman Saçlıoğlu (?Sarkaç? adlı şiir kitabından, İş Bankası Kültür Yayınları, 2002)