Yarın tüm ülkede ilk ve ortaöğretim kurumlarında okuyan öğrencilerimiz ilk yarıyıl bilgi ve becerilerinin ölçüldüğü karnelerini alacaklar. Öğrencilerin bir kısmı neşeli, bir kısmı da sıkıntılı olacaklar. Manisa merkezde 60 bine yakın öğrenci, il genelinde ise 250 bine yakın öğrenci karneleriyle birlikte yarından itibaren kısa bir tatile çıkacaklar.
Son birkaç gündür eğitim konularıyla ilgili ilgisiz köşe yazarlarının birbirine benzer klasik yazılarını hep birlikte okuyoruz. ?çocuklara kötü davranmayın, karnelerini anlayışla karşılayın, hoşgörülü davranın??peki karnelerle birlikte kendimizi de sorguluyor muyuz? Karne neyin göstergesidir. Hepsi çok iyiyse bu öğrenci başarılı mıdır? Tersine hepsi kötüyse başarısız mıdır? Genel bir bakış açısıyla başarı ve başarısızlığın ölçüsü karne midir?
Anne babalar karnede kendilerini görebiliyorlar mı? Yalnız karne notları değil, davranış notlarının neresindeler acaba? Sigara içki konusunda çocuklarına örnek olabiliyorlar mı? Çocuklarına zaman ayırma ve ilgilenme konusunda içleri rahat mı? Her gün ?sedalı, yemekli ve birbirini gözetledikleri TV dizilerine ayırdıkları zamanın onda birini çocuklarına ayırabiliyorlar mı? Günlük ortalama çocuklarına ayırdıkları zaman ne kadardır?
Anne babalar çocuklarının eğitiminden karnesinden ne beklemektedirler. Komşusunun, arkadaşının çocuğundan önde olmasını mı? İyi yetişmiş öğrenci olmasını mı? Okuryazar olmalarını mı? Daha geniş açıdan bakalım. Veliler, Öğretmenler Yöneticiler, toplum okuryazar mıdır? Hayat boyunca alınan karneler okuryazarlığın ölçüsü mü?
Biraz daha eğiri oturup doğru konuşmakta yarar var. Karneler neyin göstergesidir. Karneler ancak bizim çağdaş, demokrat, kişilikli, yaratıcı, girişimci, okuryazar, akıllı daha doğrusu insan olmamıza yararsa bir anlam taşır.
YARIN Gazetesi eski köşe yazarlarından Ayşegül Süreklier?e başsağlığı ve Mustafa Pala?ya geçmiş olsun dileklerimi sunarım.

***** ***** ****** ****** ****** *****
Baba, ortaokul üçüncü sınıfa giden oğlunun elinde karneyle salona girdiğini görür. “Allah allah, dönem ne çabuk bitmiş…” diye düşünür ve oğluna seslenir:
-“Getir bakayım şu karneyi!”
-“Al baba…”
Adam karneye bir bakar ki, beden eğitimi ve resim dışındaki tüm dersler zayıf.
-“Bir dediğini iki etmiyoruz, bilgisayar dedin, bilgisayar aldık, İngilizce kursu dedin İngilizce kursuna gönderdik, gitar kursu, müzik aletleri, ne istersen yapıyoruz. Kız arkadaş uğruna harcadığın çiçek parasının haddi hesabı yok. Ne bu notların hali, rezil şey!”
-“Baba… O benim karnem değil ki, senin kitaplarını karıştırıyordum, birinin arasında karnelerinden birini bulmuştum…”