lirik şiirler yazıyorum
eve dönsün diye kalbim

bu kaçıncı kış, uykusuz
bir sarnıç gibi gecede
günahkâr soluğuyla tanrının
göğsündeki dağa üflendim

daha diyordum, daha, uzağa…
ot yolmaya kök sökmeye
taşın inceliğine
güneşin şerrine
başka nedir ki dünya
kurban celladıyla
sevişmeyecekse

daha diyordum, daha, uzağa…
atlasın davetkâr hışırtısına
cennetten kovulmuşların sofrasına

bu kaçıncı tünel, yaşlı
bir ağaç gibi ovada
acının gözleriyle bakıyor
çıplak omuzlarından gecenin
dökülen nehir gibi kalbim
toprağına akıyor

daha diyorum, daha, uzağa…
çarmıhta kuruyan kana
inkâra ve imana…. daha
yol almalısın kalbim
inanmak için kendinden başka
hiçbir şeyin kalmadığına

ah işte o zaman yaranın ne kadar derin
ve suyun imkânsız olduğunu
anladığında
dönmelisin

kalbim, güzel evim