iki omuz arası uzaklığında
dönüyor dünya. elinde sır kovası

masallar eksik çocukları uyutmaktan gelmiyor
uzamıyor saçları bozkırdaki ağacın
kuşların kursağında kalmış bir mektup gibi
kurumaya durmuş damarı yaprakların

düşhanem düşüşhanem kederim
kendine çarpa çarpa sendeleyen sözlerim

acı ten'e ten gece'ye gece kim
senden gelip sana giden harfleri hecelerim
A'acıydı
B'burda
F'nin kırıktı zaten ayağı
hiç çıkmazdı sokağa

-dağılan harflerimi toplama!

ben dünyayı bağışlamadım o da bağışlamasın
ipe dizilmiş kardeş ölüleri anne gözleri
bir dağın bir dağa ettikleri

gövdem boydan boya ayak izleri

geceye uzadım sabaha kısa
kaldı karanlığın giydirdikleri

ben dünyayı bağışlamadım, o da…