Kadın * Halim Yazıcı

açıl kızıl saçlarınla nokta yalnızlığına göğün
mavi bir kadın gibi dalgalanan şiirine yalnızlığımın

dön akan ırmakla ve mırıldan adını aşklarımın
nasıl ki ses yel ve sis yürürse özsuyuna ömrümün

kal bu yüzden. kal ve dur verandanın asmalı düşünden
doğ. doğ ve kalk yeniden yüzünü yenileyen güne karşı