belki kar yağar kimin dizeleriydi
kalemsiz kağıtsız seviştik kimin
işkence vardı daha seni sevmeye
kendimi sana kandırmaya daha çok
sana asılmaya da vardı daha vakit
üç kitap sensiz sabaha karşı yakıldı

duyduklarımı unutalı çok olmadı biliyorum
verdiğim sözleri yalanlayalı ya da kendime asılmayı
hatırlıyorum işte başımda iri bir elmanın ağrısı
ne varsa içinden geçenlere dair her şey karanlık
kar da yağmıyor üstelik konuşacak konu da azaldı

vakit vardı işte kimin dizeleriydi
kaç! diye ağzımdan alıyordu dişleri
intihallere daha vardı düşlerimden yatağa
ihtilallerle bir kez gelen gitmek bilmiyordu
şiire sövsek senyasayı ne yapmalı soruyorum

duyduklarına fiyonk bağlamıştım bir ara hatırlıyorum
ip de bağlamıştım kargaların bacaklarına unutma beni diye
hatırla bir yerden çıkarmaya çalış en çok da içinden
yalanlar uydur kendine kar yağmasını bekle benim gibi
intihallerle ihtilalleri birbirine karıştır çıkar eldivenlerini

masum değiliz hiçbirimiz kimin şarkısıydı