Türkiye'de ilk Anayasa, II. Abdülhamit zamanında 23 Aralik 1876 günü yürürlüge giren “Kanun-i Esasi”dir. O dönem içinde kişi hak ve özgürlüklerini belirleyip yayma yolunda birtakım çabalara girisilmis, 1808'de “Sened-i Ittifak” ve 1839'da “Gülhane Hatti Hümayunu”, öbür adıyla “Tanzimat Fermani” ilan edilmisti. Ancak her iki belge de devletin temel kuruluş ve işleyişiyle ilgili yargılara yer vermemeleri nedeniyle gerçek anlamda bir anayasa sayılmazdı.