Çocuklar üzerine yazıp çizenler Noel Baba'yı Nasreddin Hoca'yla karşılaştırırlar ve ortaya bir “medeniyetler çatışması” çıkar. Bir kere Noel Baba çocukları beleşçiliğe iter, halbuki Hocamız düdüğü “parayı verene” çaldırır, çalışanla avantacıyı bir tutmaz.

Noel Baba, yeşili sevmez, ormanı korumaz, çam katliamında başrol oynar.
Nasreddin Hoca ise bindiği dalı kesenleri uyarmaya bakar.

Noel Baba maddecidir çocukları ıvır zıvırla oyalar.
Nasreddin Hoca paraya çevrilmeyecek değerlerin peşindedir, zenginliği mânâda arar.

Noel Baba uçan geyiklerin çektiği kızağı ile çocukları gerçeklikten koparır,
Hocamızın elle tutulup gözle görünen bir eşekcağızı vardır, icabında “ters” biner ama “doğruluktan” ayrılmaz.

Hoca karakterlidir, itibar görmediği evde yemeği kürküne yedirir, ağzına lokma koymaz.
Noel'i kapıdan kovsanız bacadan girer, bilirsiniz bu tipler bütün hukuk sistemlerinde “haneye tecavüzden” yargılanırlar.

Noel Baba bir günün yıldızıdır, reklâmlarda parlar,
Hoca, her günün yıldızıdır, gönüllerde yaşar.

Noel Baba in midir, cin midir bilinmez, hatta “tanrı”lığa kalkar. Hoca hâzâ insandır, “kul” olmaya bakar.

Noel Baba vatansızdır, Avrupa, Amerika arasında turlar,
Hoca'nın yeri yurdu bellidir, Akşehir'de doğar, Sivrihisar'da yaşar.

Mr. Noel kapitalist üretim çarklarının emrindedir, dolarına bakar.
Nasreddin Hoca göle bile maya çalar, hayallerimizi sıcak tutar.

YORUM SİZİN