İşte güz geldi yine
Dayanarak ardıç ağacından asasına
Son yangından kurtardığı
Alnında yalnızlığın derin ırmağı

İşte güz geldi yine
Baş açık
Ayak yalın
Kederi giyinmiş kaderim diyerek
Bir derviş gibi

Yine güz geldi işte
O gelmeden önce
Hurdaya çıkmıştı ?medar-ı mâişet motoru?
Kiler boş
Ne yapsak
Artık anacığım da yok
Bulup buluşturacak

Hep böyle oluyor her yıl
Kimseleri beklemezken
Küsmüşken eşe dosta
Çalıyor kapımı güz
Tam ben çekip gidecekken
Uzaklara