mimoza
altın sözcüklerle konuşuyor
dökülerek yollara

kokuların mevsimindeyiz

sürekli küçülen gece
çatlak doğramalardan sızıyor odaya

balkon
kış yorgunu

çığlık
martıya yakışıyor en çok

yağmur,
sabahı da tutup elinden
getiriyor beraberinde
yaprakları öpüp geçiyor

kuşların diliyle
söyleşiyor zaman
güneş lekeli
artık düşlerim

Dize, Ekim 2005