yapraktanbir su damlası düşüyoryaprağamürekkep dağıldı dağılacakkum donuyor saatin içindeyine de zaman yürüyorhafif aksasa da ayağıçocuklarla buluşuyoruz sabahbir set çekeceğiz sözcüklerdennehrin kıyısınabir yürekbir de su kabarmasınaiyi geldiği söyleniyorlütfen setten sözcük çalmayınşiir ipliğine boncuk dizerken sis koşarak geliyor karşıdankorkmayın, girin içinedüşlerinizi çoğaltır,kağıt helva arası su damlası çoğalıyoryaprağın…
Kategori: Melih Elhan Şiirleri
Şiir Aldatması * Melih Elhan
henüzerken ergen olmayaamadün akşamne gördüyse artık rüyasında şiir aldatmış onubir de baktık kisabah,kağıtlarsırılsıklamsözcüksırılsıklamimge
Eylül * Melih Elhan
yabani kekikle ovuyorlar günütuzun ve kumun çağındayızbozkırda bir fenerdenizini arıyor göz kırparak eylülbir görünüyorkapıdan sonrakaybolup gidiyor incir ağacınınaltında büyüyor gündüşen ilk yaprakilk masalı çağrıştırıyorçocuk belleğimde kalan güneş bencilleşiyorsaklıyor kendinidört kardeştenyalnızca biriningirerken koynuna şarkılarını rüzgarın yazdığı av başlıyor
Daha Sarı * Melih Elhan
adınla yaralı ağaçkurudu bahçededaha az giriyorsunartık düşüme.bir imgekayboluyor yavaş yavaş-yüzün –bir nehir vazgeçiyor akmaktan,sesin son kezgeçiyor sokaklardan,bir şarkı sözsüz kalıyor,kelebek bırakıyor kendini. bu güz daha sarı geçecek
Boşluk * Melih Elhan
ansızınnasıl da soyunmuştu ağaç, coğrafyanı keşfederkensabırsızca.cama tutunmayaçalışıyordubir kelebek, dudaklarım alırken kokusunu dudaklarının.sesin,bir alışkanlıktı çocuk kulağımda boşluğu öğrenmemiçin, ayak izlerininkaybolması gerekiyormuşodalarda oysa dönmemekiçin gemileriyaktığım ateşimdinsen.
Gezgin * Melih Elhan
avucunda çiziliykenyürüyeceği yolun haritasıyağmur damlalarınauydurup adımlarınıbaştan çıkmayı deniyor denizde su suyla buluşurkenkulaklarda bir taşma sesiolta, koluna takmış sözcükleridenize dalıyortakılan takılana pusulasıileriyi gösteren bir işaret parmağıkuzey yıldızıyla flört ediyor yağmur ellerini okşarkendağıldı dağılacak haritayıkutusuna koyuyor ay çok yakından geçerken ? sapsarı ?karanlığın üstüne düşüyor
Melih Elhan Yaşam Öyküsü
MELİH ELHAN (1962-….) İzmir doğumlu. 3 yıl edebiyat, 5 yıl sinema okudu. Film izliyor, fotoğraf çekiyor, okuyor ve yazıyor.Şiirleri Dize, Eski, Yaratım, Şiiristan ve İmgelem Çocukları'nda yayımlandı.
Güneş Lekeli * Melih Elhan
mimozaaltın sözcüklerle konuşuyordökülerek yollara kokuların mevsimindeyiz sürekli küçülen geceçatlak doğramalardan sızıyor odaya balkonkış yorgunu çığlıkmartıya yakışıyor en çok yağmur,sabahı da tutup elindengetiriyor beraberindeyaprakları öpüp geçiyor kuşların diliylesöyleşiyor zamangüneş lekeliartık düşlerim Dize, Ekim 2005
Lades * Melih Elhan
içimdeki çocuğun yaz evi hırçın Haziran suskunluk anlarını bile dolduraraksessizliğin büyüsünü bozuyorkuşlar, hiç durmadan hırçın Haziran,martının diktiğikayık desenlibalık işlemelimavi yorganasarılma vakti içimdeki çocuğun yaz evi gece,ıslak, simsiyah ve kusursuzuzanıyor eşikte.kimbilir nerdeçocukken lades tutuştuğumuz ay-ışığını uzatırdı penceredenhemen perdeleri kapardım“aklımda” deniz bulutu çekerken üstüneusulca çıkarıyorum içimdekini Dize,…
Aşık * Melih Elhan
ayışığınıpencereden alır evegizlice ne kadar örtse de perdeyibir aydınlık evin içinde sabah oluryalnızlığa uyanırçarşafta ayışığı bir leke. Dize / Sayı 93, Temmuz 2003