Erzurumlu ekinini kurutuyormuş,
“Allah?ım, ne olursun ekinim kurumadan yağmurunu yağdırma! “demiş.
Ekini kurudu kuruyacak, aksam üzeri, son yarım saatte yağmur
yağmış, çürümüş tüm ekin.
Sabah olmuş, ahıra gitmiş. Bir de bakmış ki eşeği de ölmüş.
Zaman geçmiş, Ramazan ayı gelmiş. Ilk gün niyetlenmiş Erzurumlu.
İftara yarım saat kala bir sigara çıkartıp yakmış.
İlk nefesini Şöyle bir güzelce çekmiş ve gökyüzüne bakarak üflemiş.
“Nasıl, illet oluyorsun simdi değil mi?” demiş ve eklemiş;
“Eşeği de kurbana saymazsam şerefsizim!”