Neden ergenlikte uzun erimli düşünmeliyiz? Aslında çocuğumuz doğduğu anda uzun erimli düşünmeye başlıyoruz.?Şöyle davranayım ileride sorumluluk sahibi olsun, şu etkinliğe götüreyim ileride sosyal olsun, şu oyuncağı alayım ileride zeki olsun, şu işi kendi yapsın da özgüvenli olsun?? Gibi günde milyonlarca kez uzun vadede, çocuğumuzla ilgili yaptığımız davranışları düşünüyoruz. Fakat nasıl oluyorsa çocuğumuz ergenliğe gelince, söylediğimiz şeyleri hemen yapsın, hemen anlasın istiyoruz. Ama olmuyor. Küçükken çorap giymeyi öğrenmesi için saatlerce, sabırla uğraşıyoruz. Düzgün konuşmayı öğrenmesi için bir kelimeyi yüz kere tekrar ediyoruz. Ergenlikte de sabırla öğretmemiz gereken beceriler var. İletişim becerileri, öfke kontrolü, duygularını doğru ifade edebilme becerileri? Peki, bunları öğrenmediler mi? Evet, bunların bir kısmını yapıyorlardı. Uyumluydular. Derslerini çalışıyorlardı, düzeniydiler. Ama artık sizi modellemeyi bıraktılar. Çünkü ilgilendikleri alan değişti. Eskiden başarılı olmakla, iyi bir öğrenci olmakla, öğretmeninin sevgisini kazanmakla uğraşıyorlardı. Yani hep aferin için çalışıyorlardı. Artık ilgileri şu alanlarda; ?Arkadaş grubuna girecek miyim? Hafta sonu beni sinemaya çağıracaklar mı? Ne giyeceğim? Nasıl popüler olabilirim? Bedenime ne oluyor? Ailemin beni kontrol etmemesini nasıl sağlayabilirim? Çocuklar arkamdan ne söylüyor? Ailem sadece notlar ve ev işleriyle ilgileniyor onların hoşuna nasıl gidebilirim?? Ebeveyn olarak bizim ilgilendiğimiz konulara bir bakalım istersiniz; ?temiz odalar, temiz ev, ev işleri, aile ile vakit geçirme, düşünceli olma, çevresindekilere kibar davranma? bizim onlardan istediğimiz önceliklerimizle onların öncelikleri arasında ne kadar fark var değil mi? Hepimizin çocuğu küçükken bir kahraman olmuştur. Süpermen, barbie bebek, örümcek adam, pamuk prenses onun gibi giyinmişlerdir. Onun gibi hareket etmişlerdir. Ve bu bizim çok hoşumuza gitmiştir. Şimdi ise aynı şeyi yapıyorlar. Birilerini taklit ediyorlar rockçı oluyorlar, bir arkadaşı oluyorlar, bir öğretmeni oluyorlar. Çünkü kendilerini arıyorlar. Çocuğunuzun çeşitli kıyafetler giydiğini düşünün, üstüne uyanı alacak. Bu önemli bir kıyafet seçimi ve biz bu kıyafete ?KİMLİK? diyoruz Bu alışverişte dikkat etmeliyiz ki; bizimle inatlaşıp üstüne uymayan bir kıyafet almasın. Burada yapacağımız şey, çocuğumuzla iletişimimizi kesmeden, hata yapabileceğini bilerek onlarla konuşmak. Bu dönemlerde çok hata yaparlar, bir kısmını saklamaya çalışırlar. Eğer anne babalarıyla, her şeyi konuşarak anlaşabileceklerine inanırlarsa her şeyi paylaşırlar. Sizde, çocuğunuzun yanında olarak daha rahat yol gösterebilirsiniz.
Uzun erimli ebeveyn olmak büyüme sürecini desteklemektir. Bizim çocuğumuza vereceğimiz en güzel miras hayata kullanabilecekleri becerileri kazandırmaktır. Hangi becerileri bu dönemde kandırabiliriz, nasıl kazandırabiliriz? Para kullanma becerisi kazandırabilirsiniz. Günlük para vermek yerine haftalık, hatta bence aylık para vermelisiniz. Ve ne olursa olsun sonuçlarına katlanmalı. İletişim becerisi kazandırabilirsiniz. Bir sorunu olduğunda karşısındakine bu sorunu nasıl anlatacak, hangi kelimeleri seçecek. Bizler hep karşımızdakinin anlamadığını düşünürüz. Biz hiç anlatamadığımızı düşünmeyiz. Çocuğumuza verebileceğimiz en iyi iletişim becerisi, kendini anlatabilme olabilir. Bunu hem kendimiz iletişimlerimizle örnek olarak verebiliriz. Hem de çocuğumuz arkadaşıyla bir sorunu getirdiğinde rol-playing yaparak verebiliriz. Çocuğunuz arkadaşı olsun, siz de çocuğunuz olun. Başta biraz komik gelebilir. Ama biz bu yöntemi hep uyguluyoruz. Çok işe yaradığından emin olabilirsiniz. Hatlardan ders almayı öğretebilirsiniz. Bu ikinci bir öğrenmede sağlar. Herkes hata yapabilir. Ama karşılıklı iletişimle halledebilirim ve bu hatamı tekrarlamamak için ders alabilirim mesajını çocuğunuza verebiliriz. Düşünün en güzel hatalarımız anne babamız yanındayken olmadı mı? Çünkü yanımızdaydılar, onların desteğiyle çözdük. Kendilerini tanıma becerisi de çok önemli bir beceri bu dönemde arkadaşlarından aldıkları geri bildirimlerle kendilerini tanımaya çalışıyorlar. Bizlerde kendilerini tanımada olumlu özelliklerini ön palana çıkararak ve bu konuda geri bildirim vererek bu özelliklerinin olduğunu görmelerini sağlayabiliriz.
Kısa erimli ebeveynlik ise çocuğumuzun gelişimini durdurur. Neler yapar kısa erimli düşünen ebeveynler; derhal sonuç verecek çözümler ararlar, sürekli kontrol ederler. Ve tenkit ederler. Hemen eleştiriler. Sık sık cezalandırırlar. Sürekli ?hayır? derler. Bu dönemde ?hayır?larımızı çok önemli konular için saklamalıyız. Haftada birden fazla hayır dememeliyiz. Sorunlarımızı karşılıklı konuşarak çözme becerisi geliştirmek istiyorsak. ?Hayır? demeden birbirimizi ikna ederek anlaşma yolları aramalıyız bu da konuşmak ve iletişim gerektirir. Bazı anne babalarda, gereğinde fazla koruyarak ve hatalarının sonuçlarını kendileri üstlenerek çocuklarının gelişimlerini sekteye uğratırlar.
Hepimiz çocuklarımızı ilerde mutlu, iyi iletişimler kuran, başarılı insanlar olarak görmek isteriz. Ne iş yaparsa yapsın işinde mutlu, aile hayatında mutlu olması için yukarıda bahsettiğimiz çeşitli becerilerinin gelişmiş olması gerekiyor. Lütfen yazıyı okuduktan sora oturun ve düşünün hata elinize kâğıdı kalemi alıp yazın; ?Ben hayattayken ve hala çocuğum benim yanımdayken hayatta dair hangi becerileri ona kazandırabilirim. Ve nasıl kazandırabilirim. Hangi zamanları-olayları kullanabilirim.? Liste yapın ve hedef belirleyin. Uzun erimli düşündüğünüzde çocuğunuzla iletişiminizdeki sihirli değişimi göreceksiniz. Hepinize bol iletişimli, mutlu günler diliyorum.

internetten akıntıdır