Gevrek bir bastonçiçeğidir Devrek
elden ayaktan düşünce şiir
Hiç kullanılmamış renklerle dikilir
yalnızlığın dönemecinde gülümseyerek

Anımsanır uzağında kırgın sevgili
Issızlığı zonklar her adımında
Hanesi dulkarası kömürden emekli

Gerdeği göçük kentbeğendi düşlerden ibaret