Ne zaman duvara bir çentik atsam
Bahçedeki gül devinir
Bir şeyleri unutmak
Yüzünüz kızarmadan bakmak için mi?
İçten içe dikmektedir sökükleri
Yitirsek de belleğin iğnesini
Elbet hesaplarıyla tarih düşürmek acıya
Ne acıyı sağaltıyor ne tarihi
Boşuna mı taşıdık onca güneşi?
Karanlık sulara varmak için mi?
Dağların ortası çanak rüzgarsız kıpırtısız
Kurulur düş evleri
Çağırırlar
Buyur ederler bizi
Çatar kaşlarını gül
Çiziktirir ellerimi
Kitap-lık, sayı:106, 2007