Görünmeyeni görmenin azabıİçimizde durmadan ödediğimizne ruhumun ay ışığıne yırtıcı hayvanlarla güreşenyorgun bedenimihtiyar atlar gibi kapandım içimeyasını tutuyorum sonsuz bir kehanetin Görünmeyeni görmenin azabıÇılgınlar otu ağzımdaKırların yırtığına takılmış karacaSıvası dökülmüş duvarlardakiDonmuş halı zamanı Çılgınlıklar otu ağzımdaDeğişik kalibreli intiharlar denedimDipteki arayış boş kovanBaşkalarının gecesi bitmedi daha

ölü bir yılan gibi yatıyordu aramızdayorgun, kirli ve umutsuz geçmişimoysa bilmediğin bir şey vardı sevgilimBen sende bütün aşklarımı temize çektim imrendiğin, öfkelendiğinkızdığın ya da kıskandığın diyelimyani yaşamışlık sandığınGeçmişimdile dökülmeyenin tenhalığındakaçırılan bakışlardagündeliğin başıboş ayrıntılarında zaman zaman geri tepip duruyordu. Ve elbet üzerinde durulmuyordu.Sense kendini hala hayatımdaki…

Gelip size zamandan söz ederlerYaraları nasıl sardığından ya da her şeye nasıl iyi geldiğinden.Zamanla ilgili bütün atasözleri gündeme gelir yeniden.Hepsini bilirsiniz zaten, bir işe yaramadığını bildiğiniz gibi.Dahası onlar da bilirler. Ama yine de güç verir bazı sözler, sözcükler,öyle düşünürler.Bittiğine kendini inandırmak, ayrılığın gerçeğine katlanmak,sırtınızdaki hançeri…

Hani erken inerdi karanlik, Hani yagmur yagardi inceden, Hani okuldan, işten dönerken, Işiklar yanardi evlerde, Eskidendi, çok eskiden. Hani ay herkese gülümserken, Mevsimler kimseyi dinlemezken, Hani çocuklar gibi zaman nedir bilmezken, Eskidendi, çok eskiden. Hani hepimiz arkadaşken, Hani oyunlar tükenmemişken, Henüz kimse bize ihanet etmemiş,…

Yedi rekât günah kıldım bedenindeDizlerinde yedi zikir secdeye vardımİhmalin uzak meleğine teninde aldandımYapayalnızdım kendi kalabalığım içindeTarih kadar yalnız,aşka âşina, acıya unutkandım Er yüzlerde tavaf ettim bunca yıl kalb eviniKırk yemin kurutmuştur sanırken içimin pınarlarınıİnanmadığım Allah'aSenin yüzünde inandımAdı dua olan sevgilimYandım yandım yandım Sessizliğe borcum var…

Çöl Terzisi kendim diktim düştüğümyolların hırkasınıeğnimi onlarla eksilttimsabrını beklediğim kuyulardı yeminli ay vaktitalibi olmadım heykeliminbildim kumdan yapılmaz çölün heykelivahamı kendim diktimkendim diktim hikâyelerimiyırtığını söküğünü onulmazın, hayatınadımı ben sananlarane yazsamduyulmaz sesimherkesin zamanından başka türlü geçerimbana adımdan yapılan zamanaldı benimadem seslendim dünyayamadem imzamı verdimbenden geri çekildi çoğaltılan…

herkes kendi ateşini başkasının cehenneminde sınarkendi külünde söner bütün rüzgârlarına yazıldığın akşam ateş tadında kum tadında kalarakderinleştirir bazı ayrılıkları zaman al ağrını git buradanen uzun eylülü ömrümüzün uyutmuyor seni ne kömürleşmiş bu gururne göğsündeki kaplan seçilmiş taş milyonlarca taş arasındanbaşını vurduğunçok gençti genç olmak için…

Ne zaman onu düşünsem sektirmeyen muşta, içe dönük gönül burcunda doğanlardandı çıktığında yola, vakitlerden kırlangıç yıldızların adsız kervanları için tutulan defterlerde adına rastlandı çok sonra ipek örtülere bürünmüştü mağrur ve vahşi ne yapsa sığmaz artakalırdı çocuktum, yollarına çıkardım başımı okşar geçerdi, esmerdi elleri belki ona…

Birgün hayatımı yazacağım.Herkes kağıt üstüne yazılanları benim hayatım sanacak, ben de hayatımı saklamış olacağım böylelikle. Saklanmanın en iyi yolu fazla görünmektir, biliyor musun? Herkes seni gördüğünü sanır, sen de rahat edersin. Kasada oturan kız gibi! Herkes kasadaki kızı görür, ama kimse tanımaz. Günün birinde yazdıklarımdan…

mutlu günlerimizdi… deniz tuzu,dövme gül yanık tarçın gibiydik rüzgarın saçlarımızı taradığı yamaçlarda ikimizden bir bayrak dalgalanırdı birbirine bakan tarihin ve otların arasında adı yoktu yaşadığımız şeyin bir boşluk bile değildi bu onca boşluğun içinde yontulmamış birkaç harf taşlar kadar tarihe kefil günler gibi düşünülmeden akıp…

pala ve sicim ülkesinde sudaki suya söylenen gazeller eksilen şiiri kılıçla tartan hiciv yada ölüm marifet remizleri hayal ile hayal ikiz yeminler suyun içi boş sudaki suç fermanlardan damlayan kırmızı harfler adı unutulan putlar için saklımızda kalmış onca tören şimdi arasta vakti biraz aşk hatırası…

Aşk yeniden Akdenizin tuzu gibi Aşk yeniden Rüzgârlı bir akşam vakti Aşk yeniden Karanlıkta bir gül açarken Aşk yeniden Ürperen sahiller gibi Aşk yeniden Kumsalların deliliği Aşk yeniden Bir masal gibi gülümserken Gözlerim doluyor Aşkımın şiddetinden Ağlamak istiyorum Yıldızlar tutuşurken Gecelerin şehvetinden Kendimden taşıyorum Aşk…

iki bıçak seç kendine Biri yaralamak için Biri öldürmek Pusu kur gözlerinin Karanlık gölgesine Biri sevmek için Biri ihanet İki yürek seç kendine Biri yaşamak için Biri gizlenmek Bir korkak,bir kaçak,bir firar Kaç kişisin sen sevdiğim çocuk İçimdeki bıçak iki kere daha dönüyor Olduğu yerde…

Puhu, biyografi çağı can çekişmenin grameri varlığın kıstırıldığı sözcükler hayatını yazsın herkez tedavüldeki jestler bizi almıyor karartmayı çalışıyor bürokratik felcin ara dolguları çok tanrılı görüştü yapıcıları ne yaptınız arkhont atum alizeler ayrıntıların cinnetiyle yoğunlaşan batakta gündeliğin kiri üstüpüye silin şiirlerinizi çığlıklarınızı törpüleyen metal dünya ne…