Şimdi çalışır durumda görüntü katmanlarımız Neyle astarlanırsan yanmayız yüksek fırınlarda Saçlarımız kızıl pas, dilimiz kayış Deltalara yağan yağmurlarda Islanmadı içimizin cam yünü Kurgusu kaderine terk edilmiş oyunlardı Parçalandı dağıldı Bir zamanlar her şeyi bir arada tutan O büyülü mıknatıs Hayatımızdaki her figür çıktı yerinden Şimdi…

ah, nerde benim altından avaze sesim!yankısı bir duvara gömülmüş testide kaldıavaze sesim! şimdi başkalarının kalplerinde yankılananbir zamanlar içinden geçtiğim aşklardıferyattan kimseler ölmez, denirkenduvarlardan geçtimartık kimseyi sevemez aşktan ölmüş yürek, derlerdişimdi kulağını dayadığın duvarda inleyen testibir zamanlar feryatlarda unuttuğum avaze sesim! alacânım,mil yeşili gözlerindindirdi gözlerimikaç körü…

Her durakta ölümsüz bir aşk edinecegimBir bakıştan bir duruştanÇağrışımın sonsuz hazındanUnutulmaz bir sevgili daha birakacağım ardımdaBelki de yaşanabilecek en uzun serüveni terk edeceğimDaha otobüsün ilk basamağındaKim bilebilir ki?Sonrayı, sonrasını kim bilebilir?Gizli gizli veda edeceğim ona, görmeyecekVe bu duyguyla burkulmuş yüreğimOtobüs camına bağrında kanlı bir ok…

İstersen hiç başlamasın Bu hikaye eksik kalsın Onca yaraların ardından Yeni bir aşk yaratamazsın Örselenmiş bir çocukluk İşte benim bütün hikayem Kaç sevda geçse de yüreğimden Bu yıkıntıları onaramazsın İstersen hiç başlamasın Geç kalmışız birbirimize Yanlış kapılarla geçmiş bunca yıl Dönemeyiz artık ilk gençliğimize İstersen…

bazı sözler karanlıkta söylenir, diyorum uykularımın birindebazı sözler hiçbir zaman, diyorum kendi sesime uyanırkenbazı sözler karanlıkta söylenirbazı sözler hiçbir zamandiyorum armaların birindeöyledir, iki yanı ağaçlı yollar, arasındangeçip gitmektir şiirağaçla, yolla, ne tarafave hangi zaman imgenin şiddetiyle çoğalır anlamparçalana parçalana geçtiğimiz yollardanonca yaprak düşerbirkaç şiir kalır…

gelmediniz, ben hep sizi bekledimeksilen yanlarımlasizden saklı eskidim her şeyden önce aşk verilmiş bir sözdü benim içingün, ay, saat, hafta; takvimişi zaman yaniAldıkça dönemeçleri değişmedi hiçbir şeyyalnızca ufuklar yeniledim Kaç aşktan oluşmuş bir şeydi aşkher sevgiliyle biraz dahabiraz daha sizden saklı eskidim

ağır yol, uzak yapılaryaklaşmak için yaklaşık tanımlaronlarla çıktık yolayollarda kaldıksis bastı her yanıtutukluk çeken silahlar gibisözcükler, fısıltılar, mırıldanışlareksilerek vardık bir yapıyaO mu, değil mi?Kim bilebilir şimdikılavuzlar şehitşehitler haingözlerimiz karanlık bir pusudaçoğumuz büyümüş, kimimiz ölmüşkendimiz bile tanıdık değiliz artıkgözümüzden silinen düşün sabahındaönümüzde açılan yeni bir uzayŞimdiki…

nasır bağlamış elleri yüreğinin kapısını yıllarca kapalı tuta tuta yağmur öncesi bir buluta gizlenmiş unutmuş olsa gerek zorludur, öç alır pişmanlığın elleri getirir kor insanı bilmediği bir hududa

Cevabı ömür süren bir soru bıraktım sana Mendili kan kokan sevgili arkadaşım Usta bakışların keşfettiği rahatlıkla arkama yaslandım elimde şah mat yüzüğümde tek taş siyanür adınla bulanan bir aşkın, bir maceranın macerasında yolun sonunu söylüyordu günahkâr iki melek olan sağdıçlarım Al birkaç bulutlu sözcük atlasını…

Kırdın mı incittin mi birilerini Kimleri kazandım, yitirdiklerim kimler? Kendimi yeniledim mi yazdıklarımda? Yeniden düşünmeliyim Dostluklarımı, ilişkilerimi Gözlerim çocukluk fotoğraflarında mı kaldı Yitirdim mi yoksa masumiyetimi? Borçlarımı ödedim mi? Doğru seçtim mi soruların fiillerini? Tırnaklarım kesilmiş, dişlerim fırçalanmış, saçlarım taranmış, Giysilerim ütülü, odam düzenli mi?…

pencerede kedi yalnızlığı metal bir ay fener böyle gecelerde yağmurun sesi kağıt hışırtısına benzer ışık yıllarının karanlık hızında yedi askı daha asılı yıldızlara takıyorum kulaklıklarımı dalmaya ve uçmaya hazır iki kişi olarak bölündüğüm yerde hard'n'heavy slowları yer değiştiriyor içimde bütün kişilikler tek başıma oynadığım çin…

Maske ölmek isteğidir sevgilim gerisingeriye dönen etiket bak gökyüzünde takma bulutlar ümitlerini yükseğe ayarla ve bataklık halılarında dinlen ey kutsal beden sana da gelecek sıra pilindeki kuraklık yetmiyor değil mi hatıranın yüksek gerilimine başkalarının bantlarında batıp çıkıyor sesin kağıttan intihar kuleleri eteklerinde dipnotlarıyla devrildi tek…

Hayatıma manşet istiyorum. Birkaç manşete ihtiyacım var, günler tekdüze Karton filmlerden yapılma bütün serüvenlerin içinden geçtiğimiz karanlık tünel bizim olmayan gündelik Büyük bir köy artık bana tanınan, dünya! ölüm tek ticaretin Biz söyleriz başkalarına kalır kelimeler sanal gerçeklikler için vurguna inmiş manşet Gözlerimize attıkları bandın…

ucuz bir efsane alın gündelik yaşamınızdan bir İmge biçin kendinize pazarın ürettiği görünmez kumaşlardan ya da değişik tarihli parçalardan yüzünüzü ısmarlayın yukarıdan aşağıya üç soldan sağa beş üç beş kişi sığdırın kendinize yedeğinizde bulunsun malum, bu durumlar belli olmaz her çekiliş için farklı kuponlar bu…

Bilmediğiniz kelimelerin altını çizin, derdi Öğretmenim. Bunca yıl, bunca yol, bunca hayat ve kitaptan sonra bütün kelimelerin altını çiziyorum -Öğretmenim, artık izin istiyorum. (25 Nisan 1998) (Mürekkep Balığı)

I- ahreli bir kağıt üstüne simsiyah kapanmışımkazırım kendimi bir secdeden, ellerimde gizli hattatlarve söze gelmez devrik duyarlıklarımgözlerim -hüznün dilsiz masalcısı-gözlerimde hiçbir dile çevrilmez intiharlaroysa saklı hançerimi mağrur bildinizkendimin tenha bir yerinde vurulmuşum, yatarımorası bir denizin gölgesidir, göremezsiniz(bir peygamberin yanlış ayakları intihar halinde sevişmektedir)ölüm üzre bir…

bir uzak sabah denizidir gittiğin kapı ellerinde rüzgârın taşınmaz çamurları var köpürmüş soylarımı toplarken çürüyen yanlarımdan inan batmış şehirler gibi onarılmaz anılar gözlerinde unuttuğum o eski aciz miras almaya gelsem soluğumda dalgın yosun kokusu biliyorum artık hiçbir gemi beni taşımaz ve yeniden büyür içimde mağrur…

Adını arayan rumuz Eylüllerden yaz yap bana Bir dönümlük bir dünyada Şiirim mıntıka temizliği Cam şişelere koyduğum Eylüllerden yaz yap bana Bir dönümlük bir çocukluk gökkuşağı uçurtma mayın mantar ütopya yalancı mücevherler gibi birbirine benzemeyen şiirler yazdım okyanusa karşı ağladım sonra Bak ay karışıyor akşama…

Maske ölmek isteğidir sevgilimtakma yüzlerle yaşamak kendi tarihimizibüyük kopmalar gerekiyor büyük hayatlar içinKötülük her çağda din değiştiriyorunutmanın borçları ödeniyorruhun imkanları adınaKundakçı laser yakıyor jeneriğiŞairler gibi sözcüklere tapıyoruz bu dilsiz dünyadaanlam ve kelimelerin içinde bulunduğu komaprova ediyor başka yüzyılların aynalarındaher kip kullanım hattında buruşuyoraşk yoksa ölüm…

Bu ne biçim Postacı Üç defa çalıyor kapıyı Bu ne biçim kel Hem merhemi var Hem sürmüyor başına Bu ne biçim biçimler İstediğiniz kadar çoğaltılabilir Memleket çok müsait buna Örneğin yeni bir komşu taşındı karşıya Bir baktım Fahriye Abla! Kırk yıllık bir rötar yapmış Erzincan…