Evinden kitaplarından uzaktamısın Arada bir telefon et kendine Kendine mektuplar yaz yanıt beklemeden Kartlar gönder kendine her gittiğin uzaklardan Sevgilim diye başlayıp öperim diye biten Senin senden baska kimin varki arasın İnince trenden yada uçaktan yalnızlığın Sevinçle karşıla yanlızlığını garlarda hava alanlarında Ayrılışlarda da sarılıp…

İnsanlar gider şarkıları kalır Şarkılar var uzun Yüzyıllar dolanır Şarkılar var kısa Söylendiği yerde kalır Şarkılar var benim şarkılarım Söyletmezler içimde kalır

Kaç sevgiliyi sonuncu saydıysam Hepsi de aynı kadındı Bilmiyorlardı kendilerini Ama ben biliyordum Çünkü hep aynı bendim. Kaç kadını seviyorum dedimse Hepsi de aynı kadındı Bilmiyorlardı birbirlerini Ama ben biliyordum Çünkü hepsini seviyordum. Kaç kadın ihanet ettiyse Hepsi de aynı kadındı Bilmiyorlardı kaç yaram olduğunu…

Bu müze var ya bu müze Seninle gezerken güzel Kimseler yoksa salonda Seni öpmek en güzel Bu rakı var ya bu rakı Seninle içerken güzel Kimler olursa olsun varsın Rakılı ağzından öpmek en güzel İşte bu dünya var ya bu dünya Seninle yaşarken güzel Sen…

Sen iyi ki doğdun Ben iyi ki yaşıyorum Ne güzel şey Seni hala seviyorum

Gittikçe artıyor yerçekimi Çek elimden, Kurtarsın yerçekiminden Aşkın çekimi… Akıyorum aşağılara sızım sızım Duyuyorum içimdeki derinlikleri Öpe öpe çek çıkar, Soluğunla dirilt beni.. Kumsaldan nasıl sızarsa sular Çöküyorum dibe azar azar Dağılıp parçalanıp ayrılıyorum Topla beni tut beni… Yağmurca gözyaşlarınca Aşağı aşağı çizgilerim Al avuç…

En derini dünyanın kendi uçurumumBaşım dönüyor içimin derinliğindenBir gün kaldırıp kendimi fırlatacağımKendimi kendi içime atacağım Kartal kanatlarının da bir sınırı var gökteUçakların da füzelerin deBütün o sınırları aşacağımKendimi içimdeki sınırsız boşluğa bırakacağım Durmadan çekiyor beni bu dipsiz doruksuz uçurumGözlerim kararıyor içime bakıncaAtıp kendimi kendimeDerinlik korkusundan…

Yükseklerden bakamıyorumKorkuyorumDerinlik çekiyor kendineDüşecekmişim gibi içimin derinliğineBaşım dönüyor yükseklerdenÇekiyorum beni kendi derinliklerime

Ya zamanından çok erken gelirim Dünyaya geldiğim gibi Ya zamanından çok geç Seni bu yaşta sevdiğim gibi Mutluluğa hep geç kalırım Hep erken giderim mutsuzluğa Ya herşey bitmiştir çoktan Ya hiçbir şey başlamamış Öyle bir zamanına geldim ki yaşamın Ölüme erken seviye geç Yine gecikmişim…

Yaşadığımı işitmek istiyorum Bir ses uzaktan yakından ya da içimden Düşen yaprak örneğin Kağıt hışırtısı olsun Ya da eski tahtaları içten kemiren bir kurdun çıtırtısı Bir inilti derinden Damlayan su Bir elektrik düğmesi çıt diye Çok uzaklardan yankılanan duyulur duyulmaz İçimdeki mağaralarda besler büyütürüm Her…

Güneş altında söylenmedik söz yokmuş.. Bu yüzden geceleri söylüyorum sevdiğimi.. Ne gece ne gündüz yokmuş söylenmemiş söz.. Bende söylenmişleri söylüyorum yeni biçimde.. Hiç bir biçim kalmamış dünyada denenmedik… Bende susuyorum sevgimi saklayıp içimde…. Duyuyorsun değil mi suskunluğumu nasıl haykırıyor… Susarak sevgisini ilan eden çok var…

Aslında bu denli güzel kokmaz hiç bir karanfil, Onda seni kokladığımdan bunca güzel. Aslında bu denli güzel olmaz hiç bir Sarıyer, Orda seni öptüğümden bunca güzel. Aslında bunca güzel olmaz hiç bir dünya, Seni sevdiğim için dünya da böyle güzel. Aslında bu denli deli değildim…

Sen yoksun………Boşuna yağıyor yağmur…Birlikte ıslanmayacağız ki…..Boşuna bu nehir……Çırpınıp pırpırlanması…..Kıyısında oturup göremeyeceğiz ki…Uzar uzar gider..Boşuna yorulur yollar..Birlikte yürüyemiyeceğizki..Özlemlerde ayrılıklar da boşunaÖyle uzaklardayız..Birlikte ağlayamayacağız kiSeviyorum seni boşuna..Boşuna yaşıyorumYaşamı Bölüşemiyeceğiz ki …

Kendisi çatlamadan Toprağı çatlatamaz tohum Asmışım sinirini mutsuzluğun Ayrımsayamıyorum bile öyle mutsuzum Acısını artık duyamıyorum Ki kendim öyle bir acı olmuşum Nasıl görmezse göz kendini Kendimi arıyor bulamıyorum.

Benim doğduğum günGünler uzamaya başlarÖyle bir öleceğim kiGeceler uzamaya başlayacakVe öyle bir öleceğim kiGünlerle gecelerden başkaHiçkimse öldüğümü anlamayacak

1915 (20 Aralık) İstanbul, Heybeliada'da doğdu. 1925 İstanbul'da Süleymaniye'de 'Kanuni Sultan Süleyman İptidai Mektebi'nin 3.sınıfına girdi. Sonradan okulun adı, İstanbul 7. ilkokul oldu.) 1935 Kuleli Askeri Lisesi'ni bitirip Harp Okuluna geçti. 1937 Ankara'da Harp Okulunu bitirip asteğmen oldu. 1941 2.Dünya Savaşı yıllarında 2 yıl Trakya'da…

içimde bir merak öyle bir merak ki ölümümden bir ay sonra bir güncük yaşamak ve dostu düşmanı suç üstü yakalamak.

O çırılçıplak gecede Sen sendin ben de ben Bütün gece güneş açtık öpüşlerden Gün doğunca ne oldu birden O sabah kendi soğuğumuzdan Kar yağdırdık güneşten hep o korkuydu içimdeki Ya sen de sen değilsen.

Yüreğim gövdeme sığmıyor Gövdem odama Odam evime sığmıyor Evim dünyaya Dünyam evrene sığmıyor Patlayacağım Acımın acısından susmuşum Ki suskunluğum göklere sığmıyor Böyle bir acıyı kimlere nasıl anlatacağım Gönül dar geliyor sevgime Kafam beynime Ah şakaklarım Çatlayacağım Anladım artık anladım Kimselere anlatamayacağım

Senin seyircilerin düşman Senin yargıcıların düşman Öylesine yenmek zorundasın ki Kıl payı bırakmadan Sayısız genlerle donatmalısın İmgeden kristallerini Ki kamaşsın gözleri Yüreğinden yansıyan ışıltılardan Elmasını öyle yontmalısın ki sözcüklerden Bakırı kükürdü çevirip altına Ki gözlerini alsınlar da kör olsunlar Kanının akkora kesmiş parıltılarından Her şair…