Ağır ölümlerdik hızın kanatlarındaSadece korkuydu bizi besleyenAteşin ağzında yaşıyorduk gövdeyi. Teni adımlıyorduk ateşin küllerindeGeceden sonrayı hiç bilmiyordukUnutmuştuk nasıl sevdiğimiziYaralı hayvanlardı aşklarımız da. Yaralı hayvanlardık aşklarımızdaKendimizi ötekiyle değişiyordukÇoğaldı yüzlerimiz azlığımızdaBaşkasıydık başkasını bilmeyen. Ne çoktuk, var mıydık, sanıyordukUzun yolduk, yorulduk sesimiziOrmanları gömüp dallarımızaSessizliğin köklerinde uyuduk. Çürüdü sessizlikte…

Sabah olur, uyanırsın yanımdakuşlar kanatlarına sesini çizerdurur geceki yağmursokaklar güne iner. Sen gülersin, gözlerine pazar yeri kurulurbir çocuk annesini kaybedersenin yüzünde bulur. Konuşuruz, yolcular eve varıryanar gemilerde bütün ışıklaray iner denizlereçilingir sofraları kurar balıklar. Yüzüne dokunurum, gözlerim dolardünyanın her yerindeyeni bir şarkıya başlar kadınlar.

Ellerinden yağardıen güzel yalanından dünyanınbedenimde titreyen kar taneleri. Hangi sevişme bir vedadan daha uzundurnedir ki aşk çağımızda bir merhabadan başka?demiştin ya, aşk kış yorgunluğu gibi yürürken aramızda. Bir merhaba yeterdi güneşi ısıtmaya. Gecenin gömdüğü gümüş bir yıldız gibimermer bir unutuşun mücevherinebağışladım kar sesiniyüreğinde donup kalmış…

Yerle gök arasında küçücük evlermırıldanan odalar, aralık pencerelerkap kacak, sandalyeler, yorgun bir masaküçük alışkanlıklar, yıpranmış tatlarbir avuç toz, bir ikindi gölgesiköşe minderine kurulmuş zaman. Birbirine aşina duvarlar arasındane çok eşya, ne çok kaygı, ne az sevgidenizden koparılmış birazcık tuz, güneştensereserpe bir duygu, bir öpücük, bir…

Varsın ve yoksun.Böyle başladı masal ve hiç bitmediHangi ayrılıktı, bittiği yerde başlayanYeni baştan metal ve akik, demir ve tüyFırtına ve esmeyi unutan rüzgârBütün kaçışlar bir kavuşmaydı melekler şehrindeYılanı ağzında elmayla dolaştıran. Eylül çarşısı eylül kokardıElinde kırık gözlüğün, bir fotoğraf, Ahmet abiAnılar, hiç okunmamış kitaplar gibi…

hüzün ikizidir aşkınbirlikte otururlar yol ortasında ah serkeş güzelliği elmas sevişmelerinçağırmasın beni artık çılgın krallığınadiş izi çoğaldıkça bitiyor elma kayalık dalgalarınla dinle benideniz çıplak uzanır tuzun beyazlığınasen kendi düşlerinden asıldın mı hiçyeni bir çığlık öğret yanıtlarına hüzün derindeki izidir aşkınbirlikte susarlar yol ayrımında

ruhundaki delik deşik bıçkın kayığıterkedip girdapların çılgın dansındasığınmak mavisiz bir limana

izlerinde içim gümüşleniyoryerçekimsiz tozlarla uçuşuyor renklerim ah, narin kürekleri savrulma duygusunun tanıyorum ellerimle ürperen geyikleriseslerin avcısına koşuyorum, gizlenenyabanıl bir ışıkta saydamlaşıyor gizem kıl heybemde bozkırın sirenleriseriyorum kilimimi göçebe çadırına ah, haritaların kılıçtan tapuları bir barbar bir akıncı tenimhoyratça dalıyor terinin ırmağına ah, yılkıda koşuşan gecikmişlik…

ebenin gözleri doğuştan kördüsobelemek isterken mavi Tansık Kuşu'nuaçıldı gözleri ölümü gördü

sırça atın mavi kanatlarınainen sabırsız balyozkarışırken yelesi rüzgârın saçlarına

Hades'ten geliyorum, ayağım toprakyürüyorum Hades'egöğün mavi korlarına basarak

sürüklemek maviye doğduğun alacayıserçenin kanadınaasıp bir akbabayı

aşktır ölümlerin varamadığıo en gizli tapınağı insanınaçar kapısını güzelliğineinsanı insanda aramaların o sessiz çığlıktır deli taylarla koşaraykırı rüzgârdır eslak yelelerindeyangındır o en derin okyanuslarda başlaryaşar karlı dağların sonsuz hürriyetinde tutsak bir öfkedir aşkın tarihiyalınlığın bilgesi her gün yeniden yazarkırmızı bir güldür, kanar avuçlarındasevda sararmış bir…

Orta ve Lise öğrenimini tamamladığı Bandırma'da doğdu (1952). Yıldız Teknik Üniversitesi İnşaat Mühendisliği Fakültesinin üçüncü sınıfından ayrıldı, daha sonra İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesini bitirdi (1975);.İlk deneme, öykü ve şiirleri, ortaokul yıllarından başlayarak yerel gazetelerde yayımlanmaya başladı. Daha sonra İmece, Yazko Edebiyat, Edebiyat 81, Oluşum, Varlık,…

-I-ölümsüzlük yalan, diyordu zamandinle bak, içindeki o lacivert uçurumderin bir kuyunun hüzünlü şarkısıylaçağırıyor seni hiç usanmadan ama sen ölüm yokmuş gibi sevve dinle sevincin şarkılarınıhayat ağacının yapraklarından çünkü yapraklar da uçuşur bir günsensiz de eser rüzgâr çıplak ağaçlarda an kısadır ve aşk bir armağandır sana…

söylediğin yalanlara dönerse bir gün söyleyemediğin bütün sevgiler kırılırsa incecik dallar gibi yarınlara ertelediğin düşler aşk onarır kalbindeki günlerin çan kulesi yıkılmışsa aldanışın fırtınasında rüzgarın savurduğu kum taneleri gibi kanarsa zaman avuçlarında aşk onarır konukları kendisini sevmeyen bir otel odası gibiyse yalnızlığın çıkıp gidemiyorsan çivilenmiş…

-I- bir ay gecesi işteyedi yıldız, yedi üşümüş yıldızyedi siren çiçeğiyaralı geyikler gibi çöktü kalbime en çok neresinden kırılır rüzgâray gecelerinin sessizliğinde?biriktirirdim yağmuru bulut olsaydımtenindeki tuz yüklü gemilerde hangi dünyadaydı, neresindeydikanatlı atlarla çıkılan yolculuğundemiştin, gelirim yol gitmese de bir elmastı kalbim aşkla parlayan -II-yıldızlardan habersiz,…

işte akşam, tül, bakır ve yashavada kuş tüyleri, ıssızlık ay şimdi sularda gizli bir vedakumdan kalelerine ağlarken çocukruhta köpüklenen o kızıl yara doğunun akşam faslı bu eprimiş günisli lamba, misk kokusu, hüzünve siyanür tanrıya diz çöken vaha çocuk rüyalarında denize benzer kuşlarkanatsız düşler gibi halbilgisi…

bu acının bir tanımı olmalıbana hiç söylenmemiş sözcükler gerek gözlerime doluşan bu yağmur kuşlarınınher sevgiye bir tarih düşüren yanlışlarınçıkmayan sokaklarda yitirdiğim düşlerinbu acıyla buluşan bir tanımı olmalı göğsünü kanırtarak oyan kör bıçak gibiyaşanacak herşeyi dünde unutmak gibiömrünü kayalardan fırlatıp atmak gibikendinde kaybolmanın bir tanımı olmalı…

gövdemden daha dar evimin odalarıboşluğa asılmış martılar duruşu butut yavaşça duvarın tentesindenbir sen biliyorsun nerede olduğumu şaşırt benigözüpek bir çenginin uzun kaşıklarınıgetirerek dolayıp atlas bir kordelayamavi perdeleri düş kapılar boyauslu yalnızlığımınküf yeşil alnacına bir sen biliyorsun nerede olduğumuuçur beni kanatların sırdaş beyazlığın