Aslıhan Tüylüoğlu * Uzak Mavi

akşamlara gidelim, ellerine,
gözlerinin bulut yurduna…

düşündükçe yüreğimde bir ırmak…
bir dağ yuvarlandıkça uçurumuna

öfkeli sözcüklerine değer masallarım
kurşun asker,külkedisi çaresizliği

kurduğun cümlelere benziyorsun
dudaklarından aşağı ılık bir keder…

uslu uykularda, delişmen gözlerin

aranıyorsun Ankaralar'da, bir akasyanın ardında

teninde otel küfleri, büyüyen çıplaklığım
dünyaya doluyor
giyinmeyi beceremeyen kadınlığım

balkon yalnızları – s.7