İnsan dilediği gibi yaşar ömrünce
Tutsaklığa merhem düşleri vardır
Demleri dönme dolapları hep gönlünce
Kimi zaman kof sanıların oyuncağıdır
Gölgesiyle yarışır ufuk boyunca
Koştuğu saçağını ateş sarmış bir barınağadır
Varıp ışır bir şarap kadehinin şavkınca
Şiir de akıl da zaten bir yağlı çırağdır.

Küflü sarığın firavunu çil kasket
Damda gezer kül kedisinin azraili
Ama sen uçarılığın kadrini bilmezsen böyle
Gelir çatar bir destanı yazılası felaket
Çorak ellere biçtirirsen öfkeni hele
Yüreğin esnaf harcı zırvalara emanet
Hele insanlığını satarsan bir kalp pula
Esenliğini anca deli gönlünde bulur millet

Söz güya kucaktan kucağa bir orta malı
Oysa viran dağların Köroğlu?su Ayvazı
Tutuk dili bi yol bülbül kesilince
Rüzgarda savrulan bir boz yele misali
Hep aynı türküdür çağırdığı yol boyunca
Hasan ağaya sığırtmaç bir bir Ali Veli
Koyun kuzu hatır sayıp otlamaktan cayalı
Mezarı silme çiçek çevresi tekmil yonca

Kişi hurda sözlere kaptırmış gönlünü
Sürterken rengi atmış menekşeler peşinde
Allahını şaşıracak Parisin göbeğinde
Döşendi miydi gazetelere çil çil bir bahar günü
Çirkef kelimelerden vıcık vıcık bir cadde
Yanşak ağızlarda gezer metelik etmez ünü
Kalleş kelimelerden bir kör bıçak ellerde
O kaldırımlarda gördüm al kanların döküldüğünü

Hani alev alev bir türkü söyler kaumsallarımız
Eş dost vurulup düşerken haykırır hani
Tanyerinin atışını öyle ağırlayacağız
Bizlere vergi bir çırpıda değiştirmek evreni
Tezeği altın kılacağız kötüyü iyi
Gözlerimizde kıvılcımlanır en isli yıldız
Boşuna Kafdağı?nda yitik cennetler aradığımız
Bakın işte açılmış gökyüzünün kepengi

Gökyüzü bu toprakta açan en gümrah çiçek
Düştüğümüz yollardan edinmiş rengini
Alınterimizde yumuş kavgalara bulanan gömleğini
Gökyüzü bu toprakta açan en gümrah çiçek
Mavi demiş anlatmış sulardan bellediğini
Gökyüzü bu kolumuzda güç omzumuzda nacak
Boşlamayın derim sözlerin o en güzelini
Hele sen aşını kotar gökyüzü elde kaşık

Ali Veli?nin uğruna yakıldı bu türkü
Bu türkü evsiz barksızların canı için
Bu türkü gece ayazında titreşenlerin
Bu türkü içimize doğanlardan ötürü
Kişiyi tepeden tırnağa insan edinceye değin
Koyver halkların kalbine salınsın kökü
Muştusu bu dörtnala gelen yeni düzenin
Topumuzun uğruna anlatıldı bu öykü

(Çev.:Can Yücel)