Benim ablam
Sular taş kesildi.

Akşam oluyor bir yandan
Bir yandan eşiklerin sabah tomurcuğu.

Kolay buluyor kalbimi
Gülümsediğim herkes.

Ben sizi gösteriyorum
Bir Neşet bozlağına tutunarak.

Camlar çok geçirgen ablam
Perdeleri bilenlere.

Kırıyor kanatlarıyla
Konduğu her dalı hayal kuşlarım.

İki kadından bir gergef
Sitem sitem ölüyorum ömrümü.

Gözyaşının açtığı yoldan
Gelen gitmezmiş giden gelmezmiş.

Çok eski bir çocuk, ablam
Annesini hâlâ şefkat sanıyor.

Yeni yeni anlıyorum susmanın ruhunu
Bunca yüksek ses çok kötü bir elbise.

Biz dört arkadaşız şehrin dışında
Yalnızlığını kalabalıkla taçlandıran.

Elimizde harflerden tenha tarlalar
Bir yağmur damlasından dünyayı içiyoruz.

Bu ayrılık ablam
Çok ağır bir akşam…

2000
Bütün Şiirleri-3 / ÜÇ NOKTA BEŞ HARF*
(Ahmed Arif Şiir Ödülü-2002)