Çocukları seviyorlar da yarını sevmiyorlar
kömürü seviyorlar da sökeni sevmiyorlar
fabrikayı seviyorlar da grevi sevmiyorlar
portakalı elmayı muzu viskiyi
ipekliyi seviyorlar da işçiyi sevmiyorlar

bu gemiyi bu denizde baban mı kaydırıyor
bu treni bu dağlardan anan mı aşırtıyor
kim ekiyor bu pamuğu kim büküp kim dokuyor
buğdayı kim tütünü kim patatesi kim
kaynanan mı tarıyor bu denizi saç gibi
kayaları baldır gibi metresin mi açıyor
oynaşın mı ışıtıyor bu karanlık geceleri

düşündükçe domur domur çoğalıyorum
cephanelik oluyorum bunları düşündükçe
ben bunlara insan diyemiyorum…

(1956, Gürün)
Hasan Hüseyin KORKMAZGİL