Çocukları seviyorlar da yarını sevmiyorlarkömürü seviyorlar da sökeni sevmiyorlarfabrikayı seviyorlar da grevi sevmiyorlarportakalı elmayı muzu viskiyiipekliyi seviyorlar da işçiyi sevmiyorlar bu gemiyi bu denizde baban mı kaydırıyorbu treni bu dağlardan anan mı aşırtıyorkim ekiyor bu pamuğu kim büküp kim dokuyorbuğdayı kim tütünü kim patatesi kimkaynanan…

hep aynı köşede karşılaşırdıkgözlerini koyacak yer bulamazdınne güzel çekingendin titrerdinçantan sefertasın eldivenleringitmek istemezdin ama giderdinbir sen kalırdın kent silinip giderdiayaklarım dolaşırdı düşmezdimsaata bakardım hep yedibuçukyumruğumu kaldırıp bağırasım gelirdi bu hiç sevmediğim kupkuru kentin nasıl da bağlandımdı akşamlarınabeşbuçuk en sevdiğim saattıkaldırımlarda ışıkları severdimkabarık saçlarıma kar yağardıkar…

güneşse güneş benim beyoğlubeylertopraksa toprak benim beyoğlubeylerbir şey var anlamadığım bu sabahlardaeski saraylarda bu yeni saltanatlarsaksılarda çiçek diye kızgın namlulardemirin kömürün petrolün kalleşliğibir şey var anlamadığım bu sabahlardakayguysa kaygu benim beyoğlubeylerbayramsa bayram benim beyoğlubeyler ya siz kimsiniz kentlerin göbekleri suların en kadınıkadının en körpesi sofraların…

biliyorummatarada sutorbada ekmeve kemerde kurşun değil şiirama yine dematarasında sutorbasında ekmekve kemerinde kurşun kalmamışlarıayakta tutabilir biliyorumşiirle şarkıyla olacak iş değil budalda narıtarlada ekini kızartmaz güvercin gurultusuama yine dediler arasında bıçak gibi parlar kavgadaşiirin doğrultusu göz güzü görmez olmuştek bir ışık bile yokyürek bir yaralı şahindirdöner…

Hasan Hüseyin KORKMAZGİL (1927-1984) 1927'de Sivas'ın Gürün ilçesinde doğdu. Adana Erkek Lisesi'ni bitirdi. Ankara Gazi Eğitim Enstitüsü'nden mrzun oldu ve Kahramanmaraş'ın Göksun ilçesinde öğretmenliğe başladı. Siyasi düşünceleri ve eylemleri gerekçesiyle turuklandı, pek çok aydın gibi 142. maddeye muhalefetten hüküm giydi ve öğretmenlikten atıldı. Bir süre…

Bu kenti sevdim dedimBenim olsun demedim ki Sevdim dedimse akşam kızıllığınıGönlüm gibi akıp giden şu çayıŞu ormanı şu denizi şu dağıBenim olsun demedim ki Vuruldumsa gözlerinin gül bahçesineYürek çizen şimşeklerse kaçamak bakışlarıİşte buna sevmek derler dedimse Çattımsa acıların en güzelineYedirdimse uykuları o tatlı kuşaBenim olsun…

Dünyam benim;Küçücük dünyam,İşim,Aşım,Uğraşım.Kusurum, yanlışım, yanılmışlığım,Kızgınlığım, kıskançlığım, alınganlığım,Birdenbire evrenliğim;Birbaşıma kalmışlığım bir anda.Belalara koşmuşluğum;Sinmişliğim inimde.Dünyam benim;Küçücük dünyam benim,Sevincim, üzüntüm, gerçeğim benim. Dünyam benim;Kocaman dünyam benim.Gündüzlere, gecelere sığmayanlığım,Caddelere, alanlara sığmayanlığım,Kocaman dünyam benim.Kulübede bir ölüm,Dağbaşında bir ışık,Kafeste bir kanarya,Saksıda bir tohumcuk,Bilinende acım benim.Bilinmezde kurtuluşum.Yana yana kül oluşum,Külde çiçek açışım,Özlemim,…

anlatmak istedikçe herseyi birden yitiriyorumbir kutupyıldızı bir ben bir dinmeyen ağrılarımyapayalnız kalıyorum birden güzelimve müthiş ağlamak istiyorumgecenin kanatları kırık bir saati var bilmem bilir misinölüm korkusu alkol gibi yayılır damarlarasakın o saatte sokaklara çıkmadenize bakmakaranlığayıldızlara bakma sakıno saatişte güzelim o saatölüm, o ateşkuşuölüm; o mavidüğümdenizkızlarının…

Bakma turaç bakma bana el gibiSen bu Çukurova'nın öz kuşu değil misinBen bu Çukurova'nın öz oğlu değil miyimBakma turaç bakma bana el gibi Sivas'lardan inmedim mi kar sularıylaEkmek deyip sarmadım mı göçümü turaçBir tencere can aşını bölüşmedim miBakma turaç bakma bana el gibi Tunceli'den, Kırşehir'den,…

sen aşk şiiri yazamazsınhasan hüseyinçünkü aşkşiirden önce gelir sendeoysa şiirönünde gitmelidirher şeyin sen aşk şiiri yazamazsınhasan hüseyinçünkü aşkkavganın içindedirçünkü seniçindesin kavganınelmayı kokusundangüvercini biçiminden soyutlamaktıryaşamak denilen kavgayıaşksız düşünmek sen aşk şiiri yazamazsınhasan hüseyinçünkü sengagasından tutup kuşuöt kuşumöt kuşumdemiyorsunçünkü senyedirip çiçekleri ineğekoklayıp gerisini ineğinkok çiçeğimkok çiçeğimdemiyorsun öpüşmek…

anam benimgüzel anamanacanne vardı elini çabuk tutacakbeni böyle apartoparsokaklara savuracak ne vardı sen de güzeldin elbetinsanın anası güzel olmaz mıgüzeldin elbetgüzeldin de anacanşimdikiler bir başkaşimdikiler felâket hele bir bak şu kızlaraanacanbak da salâvat getirçevir oku kitap kitapresim resim as duvarabas bağrına bir kucak gül ben…

Yüreğim sızlıyor bu roman iyi bitmeyecekBeterin beteri var diyenlere inanmıyorumHep böyle havalar besler fırtınalarıKorkarım bu mavi ışık çabuk sönecekDuymazdım durgun suların bezgin türküleriniAlışmak ölümün bir başka adıymış bilmezdimBir yangın sonu yorgunluğu yakıyor avuçlarımıBir rüzgar kulaklarımdan hiç eksilmiyorEsirgenmiş bir dünyada müthiş yalnızımGeri dönsen bile ben artık…

varsın bulsun sizi diyeuçurdum merhabamı güvercinlere Ben sizleri dostlarım her zaman sevdimYanınızda olmasam daKatılmasam da sazlı sözlü günlerinizeKatmasam da kahkahamı kahkahanızaHep sizlerle birlikte başladı sabahlarımBen sizleri dostlarımHer zaman sevdim

kollarını o biçim kavuşturma, kötü çok kötüacır gibi bakma yüzüme yoksulluğum büyüyoraç şu perdeleri nella aç nella uykum geliyorkır şu camları nella kır nella boğulacağımyapraklar kokunca birsular yoruluncasızılar gencelincebil ki bir başımayımbil ki kaçıp kurtulmakbil ki sayısızkötü çok kötü sessizliği sevmiyorum sustur şu çığırtkanlarıben bu…

insandır suda akan yaprakta yeşil gülde kırmızı zorlu bir dal gibi eğleniriz de fırtınalarla ince bir sızı birdenbire kırar kollarımızı ve bir akşam kuşlar gibi elimizden uçup giden mutluluk bir sabah ebemkuşaklarının altından dörtnala gelir yaşayalım çocuklar her şey bizimdir bir giysi örtüsünde buldum ben…

Erik çiçek açmış da bahçenin kıyısında Sen ona hiç bakmadan geçmişsen oracıktan Leylek dansa durmuş da bacanın tepesinde O baharlım laklakını durup dinlememişsen Şakır şakır bir tren bir gece köprüsünden Islıkla dalmamışsan gurbet türkülerine Akasya mor akasya ak akasya sarı sarı sarkmış da bahar mavilerinden…

Karanın mavileşe mavileşe mavileşmesidönüşmesi altun sarısına mavininve sonra ayçiçeğinde ivecen bir balarısıyani senyani benyani biz toprağın bölüşüle bölüşüle bölüşülmesidönüşmesi toprak ağasına bölükbölüğünve sonra varoşlarda toprak işçisiyani senyani benyani biz 'manda yuva yapmış söğüt dalına'yapar mı yapar'yavrusunu sinek kapmış'kapar mı kaparbu bıçak böylesine kahpe ellerdebu boyun…

bu demir divriği dağlarındanben söktüm ulan ben söktümbu namlu divriği demirindenben döktüm ulan ben döktümbu ak bileklerde bu kara kelepçeben dövdüm ulan ben dövdümben dövdüm ateşlerde bu kelepçeyibu biçimi bu demire ben verdim şimdi kaysı çiçekleri tozutur geçerşimdi şarap düşer kızgın bağlaraşimdi sevdiğimi alır giderlergüz…

kötü durum kötü durum çok kötü durum gerçekten kötü ya şunda ya bunda ya burdan ya şurdan ya bugün ya yarın ya akşam ya sabah durum gerçekten kötü durum çok kötü durum kötü kötü yo pek de kötü sayılmaz şöyle olursa böyle böyle olursa şöyle…

Dört bir yana haber salsam,Öldü desem inanır mı?Dağlar bana geri verinKadir'imi, Sinan'ımı… Jandarma kurşunu çaldı,Canımı tenimden aldıNurhak'a abide kaldıDağlar aldı selamımı… Nurhak sana güneş doğmaz,Uçan kuşlar yuva kurmazDökülen kan, yerde kalmazSoracağız hesabını… Böyle kalır sanma devran,Yola devam eder kervanÖldü Sinan, doğdu SinanOmuzladı silahını…