Aynı göğe bakıyorduk oysa
Zifiri öfkeleri çürüttük
Apaydınlık düşleri de
Neyi yitirmiştik
Ne taraftı yönümüz
Yalnızlığımızı kuşatırdık gizlice
Gülleri açardık sabahlara
Sabah rüzgârlarının kokladığı gülleri
Ki güller bizimdir
Bizimdir karanfiller
Teneşire ateş olsun yitikliğimiz
Uzatıp gözlerimizi aşkın yüreğine
Bileğine yapışırdık gecenin
Üstümüz başımız allar içinde
Yaşamak geçerdi içimizden
Aynı göğe bakıyorduk oysa
Oysa siz
“Cehennemin yolunu kapadınız.”
(Korkarım Ele Verecek'ten)