Yüreğim sızlıyor bu roman iyi bitmeyecekBeterin beteri var diyenlere inanmıyorumHep böyle havalar besler fırtınalarıKorkarım bu mavi ışık çabuk sönecekDuymazdım durgun suların bezgin türküleriniAlışmak ölümün bir başka adıymış bilmezdimBir yangın sonu yorgunluğu yakıyor avuçlarımıBir rüzgar kulaklarımdan hiç eksilmiyorEsirgenmiş bir dünyada müthiş yalnızımGeri dönsen bile ben artık…

Ağudan halk'olmuş bunların hepsiAlınlarında yatay üç çift elifDudakları kanadını koyvermiş kırlangıç gibiHangi dar'da kalmışlar açılmamışYabancım değiller, ansıyorumOhri'de bir eski manastırdaMiroslav ustayı dinlerken görüyordumDuvardaydılarİsa kanlı çarmıhıyla ortalarındaBir de devrimlerin, savaşlarınSuçlayan fotoğraflarındaKorkan, kendi korkusundan korkanKorkudan isyana geçecek insanın hali Ağudan halk'olmuş bunların hepsiGül insana nece nece yakışırkenVe…

Beni dünyadan ötelere götürdünKollarımı bağladın dur dedinTuz kokan geceler dur dediDurdum bekliyorum, gelme Ay aydınlık gece karaGözlerimin ardında karanlık ölesiyeCanlı ve cansız ne varsa sımsıkıBu saat daha yakın daha el eleŞimdi yalnızlığımdan utanıyorumDurdum bekliyorum, gelme Bunu ta başından biliyordunBir gün buralarda sonuncu kalışım olacaktıEllerinin bir…

Adam senin böyle ilk gündüzdenSulayıp biçtiğin çayır çimenÜç güne kalmaz tazelenirAdam senin böyle kuşluk vaktiÜrküttüğün serçeler -iş olsun-Akşama kalmaz unutur Benim bir nokta kırılmışlığımGözlerimin ardında büyür durur Aklım ıslıklarla türkülerleRüzgar saatleri evde tutamamEssin esmesin yollardadırRüzgar saatleri evde tutamamSerseriler gibi anılarımıSokaklar doldurur Tepeden tırnağa bir usanmışlıkAnı…

giden gitti (yiten zaman)açtığın kapıdan girdim, adımı söyledimişte orda kaldım herkes nerde? (gibi yanlarında durdum)yiten zaman (onlar öyle sandı)hiç ayrılmadım ki (aklım)ben orda kaldım senden bana hiç durmadan akan neyseolsan olmasanyansıladım (yüreğim, ben)sen yoksan da iki oldukgidenlerle gittim (gibi)dünya (zaman)ben orda kaldım

Elyazını yaktım, dürüsttü ve aşınmamışSevgi sözcüklerini yaktım, hoyrattır onlarSıcaklığı saklı akarsuyu anlamazlarSorular, kurutur incitir sorarlarElyazını yaktım Adresini yaktımYakmak gibiydi biraz da dünyayı herşeyiBastığımız düşümüzde gördüğümüzÖzlediğimiz yaklaştığımızHayatım özlemdi ansımaydı düştüYaktım adresini şimdi özlem oldu hayatım Resimleri yaktım birini saklasam dedimEn çok onu yaktım onu yaktımKış göğünü…

Bana yaşadığı kentin kumunu gönderenBir sevgilim vardıBense merak ederdim hep oranın rüzgarınıUslu mu deli mi sürekli miApansız mı çıkar gökte savururYerden aldığını Paylaştığımız kentler oldu sonraRüzgar usta ben acemiEsti geçti bir hışımla geçtiKum doldurdu gözlerimi

Git oldu can, sürgün geldi dayandıSürgün yine geldi dayandıKitapları topladım, çocukları giydirdimHadi de doğrulalım Dranazın karınaBiz nereye düşeriz, halk fakir fıkara Her bahar, her yaz gurbetteSılaya dönmesi olur velakinNe sılamız belli, ne gurbetimizÇiğdemi Ardahan yaylalarındaNergisi SinoptaVanda koparmışsak sarı gülüPortakal kokusu Kumlucadan gelirKarıştırdık sıla nere, gurbet…

Dayanıksız şeyler durgun alışlardaEzilir ipek, küflenir tevrat, çalınır inciDoğu çarşısının yoksul yahudisiBir dost esintiyi yineler- Hüzün – Geçtikçe incelir, geçtikçe silinirMutluluk daplarıBir kalır yerleri ve gökleri bir kalırİnce elemeye, sık dokumayaEy mutsuz tanrı, senin gözlerin O tek eski gövdesiyle göl kıyılarındaYetkin bir gevşekliği sürdürsün bıkmadanO…

Gülerken yüzünDem çeken bir güvercinin sesiniİçin için büyüyen çimenleriBaharda lunaparkı, bayramyeriniVe alışkanlıklar dışında her şeyi Gülerken yüzünAşıyor geçmişin acılarınıKendini yarına değiştiriyor Gülerken yüzünSanki çarmıhını kırmışsınSenin ve ardından geleceklerinAylası alnına düşmüş geceninOturmuş ağlıyor kendisi Bunu öyle candan öyle yürektenÖyle bir tutkuyla istiyorum kiAklımda hep öyle kalmalısın

İlk bu sabahİlk bu sabah göğü görmedimİlk bu sabah kaysı çiçekleriniHüzün ilk kez konuk gibi gelmediEfendim, ev sahabım Karacamı suya indiremedimŞahanım uçurdum döndüremedimDağlar Enikli kapılar kitlendiTaş avlular sustu, ben sustumİlk kez bekledim ölümüDostu bekler gibi bekledimDağlar Benim acım acıların beyidirCanıma bir doru kısrakla gelirÖfkeyi sabırda…

Haddeden geçirip altınıİpek teline sararlarKalptan olurAltın yaldızı vururlarAk gümüş üstüne ince elleriBarışta ağıtlar gibi yumuşakÇağ gelir kavga kurulurSilahı sim kemerindeAl kanat küheylan olur Demen beylere beylereAlar ho Romalı Dakyustan bu yanaKaç hayın kaç zalım görmüştürKaç kıya kaç yıkım görmüştürÇekilir sabır mağarasınaYedi uyurlardan olur Demen beylere…

İlk bu sabahİlk bu sabah göğü görmedimİlk bu sabah kayısı çiçekleriniHüzün ilk kez konuk gibi gelmediEfendim, ev sahabımKaracamı suya indiremedimŞahanım uçurdum döndüremedimDağlarEnikli kapılar kitlendiTaş avlular sustuİlk kez bekledim ölümüDostu bekler gibi bekledimDağlar Benim acım acıların beyidirCanıma bir doru kısrakla gelirÖfkeyi sabırda eritirUmut yerSuyunu gözümden içer…

1919 yılında Bandırma?da doğdu. Orta öğrenimini İzmir Erkek Lisesi?nde, yüksek öğrenimini İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Felsefe Bölümü?nde tamamladı. Salâh Birsel?in 1947 yılında çıkan ilk kitabı olan Dünya İşleri, Orhan Veli ve arkadaşlarının Garip yıllarındaki deneylerine uzak kalmayan bir şairden haber verir. Şairanelikten kaçınma özelliği, ince…

Kilimlerle senin sofalarla var yürüyüşünGeldik şimdi bu saçların ki çözdüm ve çözmedimKuşluk yürüyüşün senin gerinmelerle ikindi yürüyüşünİnceciksin terliklerle uzunsun ya da gözlerle Öyle yürüyüşün ki inmiş atlardan ya Erzurum'danAşkın ardınca oldular ki anlayın işte artıkHem İzmir'de Kordon boyuyla senin şıkırtılarınGeldik şimdi bu ellerin ki tuttum…

1927 Ankara doğumlu. Askeri Liseyi ve Askeri Memurlar Okulu'nu bitirdi. İlk şiiri 1947'de Yedigün dergisinde çıktı. Kaynak dergisinin bir şiir yarışmasında Arz-ı Hal şiiri ikincilik kazanınca Nurullah Ataç'ın güvendiği şairler arasına girdi. İkinci Yeni Şiir akımının önde gelen şairlerindendir. 1985'de öldü.

Güçsüzüm eşyalaraKırılsa, bir şey olsaNerde yapacak adamGit gel yalvar! Kırılsam insanlaraÇaresi varÇekil yalnızlığaGüçtür aynalar.

İnsanlar yüzyıllar yılı evler yaptılar.İrili ufaklı, birbirinden farklı,Ahşap evler, kagir evler yaptılar.Doğup ölenleri oldu, gelip gidenleri oldu,Evlerin içi devir devir değiştiEvlerin dışı pencere, duvar. Vurulmuş vurgunların yücelttiği evlerdeKalbi kara insanlar oturdu.Gündelik korkuların çökerttiği evlerdeO fıkara insanlar oturdu. Evlerin çoğu eskidi gitti, tamir edilemedi,Evlerin çoğu gereği…

Dükkan duvarlarındaSaatlerGeçerkenBakınca. Kayıp çağ – – uyulurduYıldızlara, aya.Belliydi bahar başlarHangi fırtınalarda. Kuşlar göçmen, bulutlar griEriyen güz.Hangi lodos kışKamçılar denizi. Nasıl gelirdi ülkerAşk atımı günleriCemreler kalbe düşerBilinirdi. Türedi kağıtlarda falDuvarlar saatsizLeylek, kırlangıçYok kuş kemikleri.

Küçük ahşap bir dizi evlerdiOn yıl önce o sokak.Sonra geniş caddelere çıktıkApartman – – sizden uzak. Çocuklar orda büyüdüOrda okula gitti,Komşunuzduk ama görüşemedikHiç vakit yoktu. Sizdendik, yalnız biraz okumuş,İki kadın, bir erkek, iki çocukUykulu, acele bir karıkocaBizdik geçen önünüzden başları eğik. Akşamları çanta, file –…