sarayıma kim soktu bu kadar soytarıyı
bu kadar ölüme aynı anda
nasıl katlanır insan üstelik yalnızsa
üstelik bir tren çıktığı raya
tekrar dönmek için kendini yakmışsa
küçük kırmızı tuğla
her şeyi baştan anlat bana
“serseri”yi en çok kurşunda seviyorum
yeniden kanarken seviyorum
kabuk tutmuş yaraları, ruhumdaki
delikleri tıka basa dolduruyorum
sokaktan topladığım paçavralarla
küçük kırmızı tuğla
her şeyi baştan anlat bana
her adımda yepyeni bir uçurum
keşke düşsem diyorum tam kurtulurken
tam ölürken ter içinde uyandırılıyorum
minik bir serçe yavrusunun tırnakları
onarıyor uykulu bakışlarımı
küçük kırmızı tuğla
her şeyi baştan anlat bana
anlat: kim soktu bu kadar soytarıyı sarayıma
cariyemi kim değiştirdi gündüz vakti
vahşi bir kaplan yavrusuyla
vezirimi kıran taşı kim yükledi sırtıma
anlat bana küçük kırmızı tuğla
nasıl düştün bu yanlış
hayatın arka sokağındaki kaldırıma