“Bir sigara yakmaz mısın Kadir?”

Kızılırmak akıyordu
ben, kararan karşı dağlara bakıp
gayri ihtiyari böyle söyledim.

Fakir bir Anadolu akşamında
dağlar,
ağaçlar,
ve ben
Ayaktaydık.
Ve Kızılırmak
Dağlardan,
ağaçlardan,
ve benden
vazgeçilmez bir şeyler alıp
bir şeyler bırakarak
akıyordu.
Bir tarafta geceyi
ve duran hayatı tutuşturacak
ne bir alev
ne bir ses
Sırtımda üşüyen bir elin soğukluğu.

Sigaramı içmesen de olur Kadir!
Fakat, bu saatte
senin akşamının “zinciri”
“ne ağırdır kimbilir!”