Nilgün Marmaraya
“Beyim, gül olmaz ki bu mevsimde … “

A. Erhan

koyaklarda ışık topluyordum. susuyordum
damarlarına nisan akıyordu kentin
yaralı gövdemde bir kuytu
oldum diyordum mermere kalp…

durmadan taş yontuyordum
çığlık sürüyordum dudağıma
sırsız aynalarda…

turna sürüleri… gökyüzünde
alnı dövmeliyi vurmalı
hem dedim o … ah! kanadı yaralı
hem onun suçu ne
gümüş gövdesinde akrep mi ki…

ödünç aldığımız her umut
sığmamış bir çocuklu ömrümüze
bu yüzden, savurduğumuz düşlere
afişler asıldı… gece siyahı…

ağartmıyor lacivert gecemi
firı1zenin rengi
gül döküyorum kanayan yerlerime…

ufukta kırılan dal, oraya bakıyorum
hatıranızı öpüyorum…

Selma AĞABEYOĞLU
yasakmeyve, sayı: 17