Bir kül yığınıdır içten değilse söz
içten değilse, sırsız bir aynadır dostluk
sevgi değilse içten, bir yüzüdür ölümün
renk içten değilse, ezgi içten değilse
karanlığıdır huzursuz bir aydınlığın
içten değilse şiir
çarpar bir tezgah gürültüsüyle
yüzümüze bir şamar yankılanır.

Yaşamak içten olmaktır her uyanışa
acılar kaygılıdır ve korkak
sevinçler kaygılıdır ve kaypak
nedensiz değildir barışla başlamak güne
her yorgunluk, dilimize varmayan dilek
her kargış, her feryat
nedensiz değildir içerde
ve dışarda akan bir hayat.

İçten değilse saat, kapı tokmağı
balarısı, köpüren kahve, savrulan sağnak
intiharlar, esriklik, bir tutam başak
susturulan rotatif, konuşan bu kız;
yaşamaki sevmek ve acı çekmek
bir günde bin parçaya bölünmek
bir boşlukta sallanmaktır
o zaman…