Yağmur yağdığı saatlerde:
Sana çok uzaklardan geldim;
Ben ve sen aynı hikâyeyi söyleyelim,
Elini elime ver de…

Yağmur yağdığı saatlerde:
Kendi halince yalnız,
Şekiller çizmektesin yararsız
Kolların dayalı pencerelerde.

Yağmur yağdığı saatlerde:
Uzun yollara bakıyorsun, uzun.
Gözlerinde aynı hasret aynı iç çekişinle
Susmuşsun…

Yine bahar, yine kar çiçekleri,
Yine bir şarkı söylenmede mahzun…
Öyle unutmuşsun ki kendini,
Bırakma ellerimi bırakma, ne olursun!.