Merve Yalçın * Öğretmenime Mektup

Ben Artık Güzel Günler İstiyorum,
Kinsiz Ve Lekesiz.
Doğan Gün Merhaba Desin,
Batan Gün Gülümsesin.
Ben;
Kimseden Nefret Etmemeyi,
Küçük Şeylere Çok Sevinmeyi İstiyorum.
Ve Ben;
Kimsenin Yüzüne Kapanmasın Diye
Kırmak İstiyorum
Kalbimdeki Tüm Kapıları.
Ve Sonra Ben;
İçi Doldukça Hafifleşen
Bir Yüreğim Olsun İstiyorum.
İşte Ben,
Böyle Bir Ben Olmak İstiyorum.
Beni Anlıyorsun
Değil Mi Öğretmenim?
Ah Bir Bilsen,
Ne Kadar Da Zor
Sancılara Büyümek.
Sinmiyor İçime Uçurtmam,
Bana Göz yaşlarımı Silmeyi Öğret,
Sil Göz yaşlarımı Öğretmenim.
Anadolu Kilimi Gibi İlmik İlmik,
Dokursan Dostluğu Gönlüme,
Yemin Sana;
Tüm İnsanlığı Sığdırırım Yüreğime
Bir Demet Aydınlık
Uzatırsan Bana,
Kış Güneşi Olurum İnsanlığa.
Ve
Seversen Beni Öğretmenim,
Bir Şarkı Mırıldanırım
En Kötü Sağanaklarda.
Katılır Koroma Tüm İnsanlık,
Buluşuruz;Aynı Bulutun,
Aynı Şemsiyenin Altında